Ryc. 3-27. Podobnie do zabiegu na stawie skroniowo-żuchwowym w tym przypadku laser stosowano w leczeniu nerwobólu trójdzielnego (lic doloureux). Pacjent trzyma elektrodę porównawcza umożliwiającą dokładne umiejscowienie punktów, które należy naświetlać.
kę promieni przez określoną liczbę sekund, ustawioną na wskaźniku zegara.
7. W miejscach styku głowicy ze skórą pojawią się małe czerwonawe plamki, zwłaszcza jeżeli terapeuta ma „ciężką rękę”; plamki te powinny zniknąć przed upływem godziny po zabiegu. Nie należy się nimi niepokoić.
Częstość wykonywania zabiegów
1. Zabiegi można wykonywać codziennie w zależności od nasilenia bólu i wskazań.
2. Jeżeli po 3-4 zabiegach nie obserwuje się poprawy, należy zastanowić się nad zmianą metody uśmierzania bólu.
Wynikiem ostatnich odkryć w dziedzinie laseroterapii jest produkcja aparatów, dzięki którym naświetlania można łączyć z elektrostymulacją prądem „mikroampe-rowym" wytwarzanym przez końcówkę głowicy. Zabiegi takie charakteryzują się silniejszym działaniem uśmierzającym ból. W sprzedaży znajdują się również urządzenia o większej mocy (5 mW). W Kanadzie sprzęt do leczenia promieniowaniem laserowym jest bardziej rozpowszechniony niż w USA, a urządzenia terapeutyczne mają znacznie większą moc (10-20 mW).
Terapeuci otwarci na wszelkie nowinki coraz chętniej stosują urządzenia laserowe do tzw. imrikulopunktury - napromieniania punktów na małżowinie usznej (ryc. 3-28). Metoda ta, stosowana w diagnostyce i leczeniu, jest skuteczna w określaniu charakteru (natury) i zwalczaniu bólu w oddalo-
63