strona (73)

t =

2J/cm² 0,050 W

10 cm² = 400 s = 6 min 40 s.

Dla emisji impulsowej trzeba najpierw obliczyć średnią moc emisji stosując wzór (6), a uzyskaną wartość wstawić do wzoru (7). W tym celu należy wybrać jedną z kilku możliwych częstotliwości posiadanego aparatu, pamiętając o tym, że moc impulsu pozostaje zawsze taka sama.

Przykład 2. Dysponujemy laserem o mocy impulsu = 30 W, czas trwania impulsu wynosi 200 ns, możliwe są częstości impulsów 1600, 3 200, 6 400 Hz. Po podstawieniu do wzoru (6) pierwszą z możliwych częstości, otrzymujemy:

P = 30 W . 0,0000002 s . 1600 Hz = 0,0096 W = 9,6 mW.

Jeśli podstawi się uzyskaną wartość (w zaokrągleniu 10 mW) do wzoru (7), to obliczymy czas zabiegu:

2)/cm²

t = -- • 10 cm² = 2000 s = 33 min 20 s.

0,010 W

Zabieg musiałby trwać stosunkowo długo: 33 min i 20 s. Aby zyskać na czasie, można wybrać większą częstość impulsów, np. dwa razy, tj. 3 200 Hz, wówczas średnia moc będzie dwukrotnie większa i wyniesie 19,2 mW i wystarczy o połowę krótszy czas zabiegu (16 min i 40 s), aby podać 2 J/cm². Przy zastosowaniu jeszcze raz zdwojonej częstości impulsów, tj. 6 400 Hz, wystarczy tylko 8 min i 20 s.

Ryc. 2.8. Laser stołowy do biostymulacji. Na korpusie aparatu widoczny uchwyt pochwowy dla głowicy, w którym znajduje się miernik do kontrolowania intensywności emisji pl

73