strony42 43

jako zespół przewag danego miejsca z uwzględnieniem zagrożeń (czyli

>

ryzyka).

2. Jeśli jednak atrakcyjność potraktujemy wyłącznie jako zespół przewag i niedostatków miejsca inwestycji, pomijając element zagrożeń, to w tym przypadku atrakcyjność stanowi istotne dopełnienie, a nie odwrotność ryzyka.

Można sobie wyobrazić inwestycje o relatywnie wysokim poziomie ryzyka i atrakcyjności, jak np. poszukiwanie kamieni szlachetnych lub złota. Są oczywiście i inwestycje charakteryzujące się niskim poziomem obu tych parametrów, jak np. utylizacja odpadów. Z punktu widzenia inwestora idealnym układem jest możliwie najmniejsze ryzyko związane z podjęciem działalności, przy wysokiej jej atrakcyjności. Może się tak zdarzyć w przypadku koncesjonowania wysoko dochodowej działalności [Dworzecki i in.1994].

Rys. 5. Atrakcyjność inwestycyjna jako odwrotność ryzyku inwestycyjnego Źródło: Opracowanie własne

Należy zauważyć, że wartość ryzyka inwestycyjnego jest miarą względną. Znaczy to, że dana lokata jest mniej lub bardziej ryzykowna od innej, natomiast (rudno jest interpretować miary ryzyka dla wyodrębnionych, pojedynczych inwestycji poza oczywistymi, ekstremalnymi przypadkami (np. obszar objęty działaniami wojennymi, tereny roponośne przy ograniczonym dostępie inwestorów). W rankingach atrakcyjności istotna jest więc kolejność lub inaczej mówiąc - położenie względem siebie analizowanych miejsc na skali atrakcyjności, nie wartości przypisanych im parametrów.

Ocena klimatu inwestycyjnego, atrakcyjności inwestycyjnej i ryzyka inwestycyjnego zależy od rodzaju działalności, od udziału poszczególnych czynników w procesie produkcji, organizacji i funkcjonowania przedsiębiorstwa oraz od subiektywnego odbioru poszczególnych czynników przez inwestorów | Matuszyńska 1996],

Omówione wyżej trzy pojęcia:    klimat inwestycyjny, atrakcyjność

inwestycyjna i ryzyko inwestycyjne oraz poruszone wcześniej czynniki lokalizacyjne (patrz rozdz. 1.4) obejmujątę samą sferę problematyki.