str
7

a - R ■ l.

Mnożąc następnie elementy jednostkowe przez parametr a znajdziemy wielkości L, T, N, X, Y, itd. potrzebne do wyznaczenia biklotoidy.

Rys 7

2.    Dana jest długość stycznej T i kąt r. W Tablicy I Znajdziemy dla kąta t odpowiednie t, oraz inne potrzebne wielkości. Parametr a oraz i?_mla obliczymy z zależności

T    a

O = ~ i    «m!n = — = O • r.

3.    Dana jest odległość N wierzchołka krzywej od punktu przecięcia się stycznych i kąt r. Parametr a oraz ż?_rato znajdziemy podobnie jak poprzednio:

N „ a o = — ; i?_mi„ = — = a • r.

n    I

4- Dana jest długość L_x = L_t obu łuków klotoidy i kąt r. Dla kąta t znajdziemy odpowiednie / oraz inne elementy jednostkowe. Parametr a oraz R_mln obliczymy z zależności _ L    a

^a ^ J -**mla . ⁼ Q ‘ T.

Przykład

Między dwie proste o kącie -zwrotu y = 14,063* wpisać biklotoidę, przy czym N nie może przekraczać 4,00 m.

Kąt t = — = 7,0315⁸- Z wartością tą wchodzimy do Tablicy I

2

i w wierszu l = 0,470 znajdziemy potrzebne elementy zasadnicze. Ponieważ n = 0,017 395,, więc parametr

229,95.

a

N_ ₌    4,000

n ~' 0,017 395

Przyjmiemy a = 230,0, przez to N zmieni się o 1 mm, co nie ma praktycznego znaczenia.

l	= 0,470 000	L	= 108,100
X	- 0,469 427	X	- - 107,968
y	= 0,017 289	Y	= 3,976
^mln	= 2,127 660	■^mln	= 489,362
n	= 0,017 395	N	= 4,001
t	= 0,471 344	T	= 108,409

Biklotoida niesymetryczna. Między dwie proste można również wpisać niesymetryczną biklotoidę o nierównych lukach Li i L_t. W tym celu należy znać kąt zwrotu stycznych y, stosunek L_x:L_t — 1 : n oraz /?_mln. Kąty x_x i x_t znajdziemy dzieląc y w odpow iednim stosunku wg wzorów (29) przy założeniu, że L = o, a więc i m = o

1

(36)

n

Tl * Tj.

33

3 Tablice do tyczenia krzywych