str3

przy pomocy drugiego łuku klotoidy a_t łączymy okrąg Ra i Rf Zadanie polega na dwukrotnym rozwiązaniu przypadku opisanego poprzednio.

Rys. 12    Rys. 13

§ 10. Krzywa esowa

Ciągłe przejście między dwoma odwrotnymi łukami kołowymi uzyskane przy pomocy dwóch odwrotnych gałęzi klotoidy nazywamy krzywą esową. Zmiana kierunku ruchu nastąpi w punkcie przegięcia klotoidy.

(48)

a) Zadanie obliczenia krzywej esowej jest podobne do obliczenia krzywej owalnej. Z czterech wielkości zasadniczych R_it R_tt E i a trzy mogą byó obrane dowolnie, a czwarta wyniknie z pozostałych. Zwykle mamy do połączenia dwa okręgi ściśle zlokalizowane na mapie, a więc parametr określimy z danych R_u R_t, E, przy czym zakładamy, że R_x > R_t (rys. 14). Wzory do obliczenia parametru są następujące: „ 2/*| •

^R r\ ^;

(49)

Z funkcji tg e obliczamy kąt i wej (patrz § 9), a następnie L = 2\f3 • t • R-

i wyrażamy go w mierze luko-. 3,464 102 • c • R.    (50)

Parametr szukanej klotoidy wyniesie

Dokładność obliczonego parametru sprawdzamy porównując /> = #, +R_t + E    (52)

z wielkością D' obliczoną ze współrzędnych S, i S_2łpodobnie jak dla krzywej owalnej. Następnie obliczamy wejścia do Tablicy I:

i w odpowiednich wierszach odczytujemy dla i ... r„ xs, h_Łt t_D ,t_K ... dla /,... xs , h_t, to , t_K ...

45