STR

B-B

Rysunek 6.13. Usztywnienie strefy przy pod porowej belki dwuteowej: a) widok z boku, b) przekroje, c) widok z góry; 1 - pas górny, 2 - pas dolny, 3 - środnik, 4 - nakładki wzmacniające środnik nad podporą; b\ ~b\, h\-7-/23 - wymiary przekroju belki, L - długość belki

Belki wzmocnione cięgnem

Jeżeli dany przekrój belki nie wystarcza do przeniesienia obciążeń, to belkę można wzmocnić, dodając słupek zawieszony na cięgnach. Uzyskuje się w ten sposób belkę dwuprzęsłową podpartą w środku rozpiętości podporą podatną. Możliwe jest również zastosowanie dwu podatnych podpór pośrednich (rys. 6.19 i 6.22).

Belki wykonane z drewna litego wzmocnione cięgnami stosuje się jako elementy konstrukcyjne stropów i dachów (rys. 6.21). Cięgna można również z powodzeniem stosować, gdy zachodzi potrzeba wzmocnienia istniejących belek z uwagi na zmianę obciążenia lub osłabienia przekroju [11].

Układ prętowy z belką główną łączy się najczęściej w ten sposób, że nagwintowane końce prętów przewleka się przez belkę i dokręca śrubami (rys. 6.20a). Wymiary podkładek pod śruby oblicza się z warunku na docisk do drewna siłą występującą w ściągu. Innym rozwiązaniem jest zdwojenie ściągu przy podporze i kotwienie go za pomocą śrub i kątowników stalowych (rys. 6.20b). Słupki są wykonane z dwóch elementów drewnianych obejmujących belkę główną. Stosowane są również słupki pojedyncze (rys. 6.19g, i) oraz słupki typu V (rys. 6.19a, j, k).