■ii|miwhm\f\ i w:.i\.i/uwki
1.46. 1,25 g/dm3.
1.47. 0,179 g/dnr\
1.48. 28,84 g/mol.
1.49. 1,29 g/dm3.
1.50. a) 8,5; b) 17; c) 1,37.
1.51. 1,04.
1.52. a) 21,5 • 1023 cząsteczek, b) 2,01 g/dm3.
1.53. Wystarczy, jeśli objętości porównano w tych samych warunkach temperatury i ciśnienia. ».54. a) 28 dm3, b) 40,8 dm3.
1.55. 1755 hPa.
1.56. 252,8 dm3.
1.57. Więcej cząsteczek jest w 250 cm3 tlenu.
».58. 64,2 g.
1.59. 1,5 mola.
1.60. 20 moli.
1.61. 3 mole.
1.62. 10 moli.
1.63. 0,67 mola.
*.64. 86,9 g.
*.65. 122,45 g.
*.66. 20,2 g.
*.67. 25 g.
*.68. m — 76 g A12Ov *.69. mAl2(S04)3 = 44 g.
*.70. 16,3 g.
1.71. 19,3 g.
*.72. 384 g.
*.73. 292 g.
*.74. I I7g.
*.75. 256 g.
*.76. V = 37,5 dm3 02.
*.77. V = 18,7 dm3 H2 (w warunkach normalnych).
*.78. Andrzej.
*.79. Janek.
*.80. 15,61 g; masę siarki można obliczyć ze składu H2S03.
*.81. 19,51 g ll cnu; nie można, gdyż tlen w cząsteczce kwasu pochod/i także / wody.
*.82. M,3 g.
3.83. 6 g; można zastosować uproszczenia.
3.84. 12,8 g tlenu.
3.85. 311,11 dm3.
3.86. 7,84 dm3.
3.87.1,33 dm3.
3.88. 4,38 dm3.
3.89. 30 dm3.
3.90.124,4 dm3.
3.91. 30 dm3.
3.92. 2 dm3.
3.93. 100 dm3.
3.94. Franek - 3,4 dm3.
3.95. Sebastian - 3,73 dm3.
3.96. 40 dm3.
3.97. 33,6 dm3.
3.98. Z 5 dm3 H2 i 5 dm3 Cl2 otrzymano 10 dm3 HC1.
3.99. Z 8 dm3 wodoru i 4 dm3 tlenu powstało 6,43 g wody.
3.100. 36 g.
3.101. 9,52 m3.
3.102. 97,6 dm3.
3.103. 104,6 dm3 - zakładając objętość zapalniczki 200 cm3.
3.104. raK2S = 56,4 g - potas jest w niedomiarze.
3.105. Wystarczy.
3.106. 3 mole.
3.107. 4,5 mola.
3.108. 13,5 g.
3.109. 24,3 g.
3.110. Kwasu solnego.
3.111. Wody.
3.112. 115,4 g.
3.113. 74,5 g.
3.114. 44,6 g.
3.115.31,9 g.
3.116. 30,95 g.
3.117. 1,53 dm3.
3.118. Nic wystarczyłoby.
3.119. 39,3 g