54
ników i /lub odpowiadajęcych im półokresów zaniku/, ponieważ udział i waga obu składników równania /ll/ i /15/ zależy również od stosunku stałych całkowania i C^.
Ryc. 26. Zawartość substancji obcej S w puli ogólnowymiennej A, zasobniku B, wydalinach E oraz szybkości wydalania V w funkcji czasu a/ skala dziesiętna, b/ skala półloga rytmiczna.
Doświadczalne wyznaczenie krzywej wydalania może być podstawę do wyznaczania stałych procssu kinetycznego. W tyra celu postępuje się następujęco: punkty doświadczalne przedstawia się w układzie półlogarytmicznym i wykreśla krzywę wydalania, której ostatni odcinek powinien stanowić linię prostę. Następnie wyznaczamy dwie fazy wydalania: końcowy prosty odcinek ek3trapolujsmy do osi log V i w ten sposób otrzymujemy drugę fazę wydalania. Wartości wydalania tej fazy odejmujemy od wartości krzywej doświadczalnej /dla tych samych czasów/ i otrzymane wartości po zlogarytmowaniu łęczymy linię prostę.