odpowiadających im słów (myśli, operacji w trakcie mówienia lub czyli nia). Dla przykładu: 6+1-7 (sześć, dodać lub plus, jeden, równa się kj jest siedem).
Należy uczniów stopniowo wdrażać do poprawnego odczytywali] treści formuły, a później do konstruowania manipulacyjnego na konkre nych przykładach (dokładania, dobierania, dosuwania. łączenia, dosvp] wania... łub zabierania, odsuwania ild.). słownego i symbolicznego form] Iowa nia oraz ich zapisu. Odbywać to się powinno najpierw- na przykładaj dodawania i odejmowania wielkości jednorodnych, a następnie różnyi wymagających zakwalifikowania ich do innej, ogólniejszej kategorii (nj 3 jabłka i 2 gruszki to 5 owoców).
Bardzo pomocne w dochodzeniu do formuły matematycznej są sch] maty Venna ukazujące dodawanie lub odejmowanie zbiorów rozlącznyc]
Ważne- jest uświadomienie sobie częstotliwości dobierania wielkoś< liczbowych do zadań (obliczeń) tak. aby wszystkie przypadki dodawani i odejmowania występowały, a te trudniejsze częściej.
Niżej podaję zestaw wszystkich przykładów- dodawania i odejmowani; w zakresie 10.
i i : |
1 1 -i- 2 |
1 +3 |
1-1-4 |
i+5 |
1+6 |
1+7 |
1+8 |
> i |
1 2 ±2 |
2-1-3 |
2 + 4 |
2+5 |
2 + 6 |
2 + 7 |
2-1-8 |
11 |
1 3 ± 2 |
3±3 |
3-1 4 |
3 + 5 |
3 + 6 |
3 + 7 | |
-s i |
1 4 + 2 |
4 ± 3 |
4 + 4 |
4 + 5 |
4 + 6 | ||
■i i |
1 5 ± 2 |
5 ±3 |
5 + 4 |
5±5 | |||
a i |
1 6 ;l; 2 |
6 ±3 |
6 + 4 |
6-5 |
6-6 | ||
/1 |
1 7 J; 2 |
i 7 i 3 |
7 — 4 |
7-5 |
7-6 |
7-7 | |
K 1. |
1 8 i- 2/ |
' 8-3 |
8-4 |
8-5 |
8-6 |
8-7 |
8-8 |
•> 1 |
1 9 - i |
9 - 3 |
9-4 |
9-5 |
9-6 |
9-7 |
9-8 |
10 - |
1 10-2 |
10-3 |
10-4 |
10 — 5 |
10-6 |
10-7 |
10-8 |
1+9
9 — 9
Zestawienie to zawiera 45 przypadków dodawania i 55 przypadków odejmowania. Jest to łączenie 100 przypadków działań dodawania i odejmowania. W tabeli tej mamy 10 przypadków dodawania i 15 przykładów odejmowania w zakresie 5, 9 przypadków dodawania (dopełniania) do 10
i 10 przypadków odejmowania od 10. Są to działania łatwiejsze. Natomiast pozostałe są trudniejsze, głównie ze względu na duże możliwości rozkładu lie/b na składniki. Stąd należałoby stosować je częściej.
W rozkładaniu danej liczby na składniki uczniowie po krótkim czasie mają przekonać się, że liczebność zbioru nic zmienia się pod wpływem zmiany układu (kolejności) jego składników. W ten sposób jednocześnie, |uż'od monografii liczby 4, poznają w sposób praktyczny prawo przemień-ności dodawania.
Układanie zadań do podanych obrazków na dodawanie i przekształcanie ich na zadania na odejmowanie doskonale utrwala pojęcie zależności wzajemnie odwrotnych i doprowadza stopniowo do abstrahowania i uogólniania lego pojęcia.
W dodawaniu liczb w zakresie 10 należy stopniować trudności, uwzględniając:
1. Ćwiczenia wstępne polegające na wymienianiu kolejnych liczb, rozpoznawaniu ilości wykonywanych przez kogoś czynności, wykonywaniu określonej liczby czynności, w tym głównie: dosuwania, łączenia, dosypywania i t p.;
2. Dodawanie przez doliczanie z zastosowaniem konkretów w odniesieniu do obu składników, np.: długość klocka równa się sumie długości dwóch klocków danych;
3. Dodawanie przez doliczanie, z zastosowaniem konkretów w odniesieniu tylko do drugiego i następnych składników;
123