img261

musimy więc wcześniej znać wartości błędów standardowych. Błędy te oraz odpowiadające im wartości statystyki t są następujące:

Współczynnik	Wartość	Błąd standard.	t
Pi	-0,079	0,2394	0,33
p2	-0,397	0,4377	0,91
p3	1,380	0,3740	3,69

Wartocią krytyczną dla v = n - p - 1 = 16 - 3 - 1 = 12 stopni swobody i dla poziomu istotności a = 5% jest

*0,05;I2“ 2,179

Możemy zatem odrzucić hipotezę o nieistotności współczynnika regresji by nie ma natomiast podstaw do odrzucenia hipotez

//₀ : p, = 0 oraz //_o:P₂ ⁼ 0.

Ponieważ najmniejszą wartość statystyki / otrzymaliśmy dla współczynnika by zatem odrzucamy zmienną *1 i powtarzamy analizę regresji. W jej wyniku otrzymujemy równanie: .v4 = -3,208 - 0,465*2 + 1.385*3

oraz błędy standardowe współczynników regresji¹ dane poniższą tabelą:

Współczynnik	Wartość	Błąd standard.	t
P,	-0.465	0,3735	1,25
p*	1.385	0,3606	3,84

Ponieważ wartość krytyczna testu i wynosi tym razem *0.05:13 ⁼ 2.160

zatem okazuje się, że udział zmiennej *2 jest nieistotny i po ponownym przeprowadzeniu analizy pozostaje nam ostateczne równanie regresji postaci:

261

1

Uwaga: pi odpowiada teraz zmiennej .o, a P2 — xi !