TXT (3)

Niemiecki czołg ciężki Skala 1:25

Tiger

Pierwsze projekty ciężkich czołgów w Niemczech powstawały już od połowy lat dwudziestych. Czołg typu "Tygrys" przyjął swój pierwotny kształt w kwietniu 1942 roku, kiedy do konkursu stanęły dwa prototypy. Na terenie jednostki wojskowej w Kętrzynie przedstawiono modele dr Porsche's i Henschel'a. Testy wykazały spore różnice w osiągach pojazdów. W maju powtórzono próby na poligonie w Berka okazało się że czołg Henschela wykazał swoją przewagę nad zbyt awaryjnym prototypem dr Porsche'a. Zwycięski czołg oznaczonojako PzKfwVI "TIGER" Ausf H1.

Produkcja seryjna czołgów PzKpfw VI (Sd.Kfz 181) „Tiger" Ausf H1 odbywała się w zakładach Henschel. W produkcji czołgów PzKpfw VI wprowadzono różne modyfikacje. Z tego względu można wyodrębnić czołgi wczesnych serii produkcyjnych, oraz pojazdy późnych serii. Pierwsze czołgi posiadały mały właz ewakuacyjny umieszczony z prawej strony wieży wyposażony w otwór służący do prowadzenia ognia z broni ręcznej. Po modernizacji powiększono właz i zlikwidowano otwór strzelniczy. Inna zmiana polegała na zamontowaniu do kadłuba czołgu kilku wyrzutników min przeciwpiechotnych typu „S". W czołgach wczesnych serii produkcyjnych montowano na wieży dwa zestawy po trzy wyrzutnie pocisków świec dymnych NbK 39 kalibru 90 mm. W czołgach późniejszych serii produkcyjnych montowano wyrzutniki min przeciwpiechotnych wystrzeliwanych z wnętrza czołgu. Czołgi używane w Afryce Północnej, Batalionie Czołgów Ciężkich miały inaczej montowane reflektory i zmodyfikowane błotniki przednie. Czołgi późnych serii produkcyjnych miały tylko jeden reflektor zamocowany pośrodku płyty czołowej pancerza. Czołgi produkowane w 1942 roku i do połowy 1943 roku miały wieżyczkę obserwacyjnądowódcy, wyposażonąw szczeliny obserwacyjne. Późniejsze czołgi otrzymały nowy typ wieżyczki (stosowany w czołgach „Panther" i „Tiger II") wyposażony w peryskopy, oraz uchwyt do mocowania karabinu maszynowego. Jednąz najważniejszych modernizacji „Tygrysów" było zastosowanie w 800 ostatnich egzemplarzach stalowych kół nośnych w miejsce kół z bandażem gumowym, oraz zdemontowanie zewnętrznego rzędu kół nośnych i pozostawienie tylko dwóch pełnych rzędów kół. Koła stalowe były wytrzymalsze od tych z bandażami. Czołgi używane w trudnych warunkach terenowych miały filtry powietrza typu Feifel. Czołgi typu PzKpfw VI (Sd.Kfz 181) Tiger Ausf, H1 (E) posiadały dwa rodzaje gąsienic. Gąsienice służące do transportu o szerokości ogniwa 520 mm i gąsienice bojowe o ogniwach o szerokości 725 mm. Do napędu czołgu „Tygrys" stosowano dwa typy silników: w pierwszych 250 czołgach dwunastocylin-drowe, MaybachHL210 P30 o mocy 478 kW(650 KM) o pojemności 21353 cm³. W pozostałych czołgach używano silników Maybach HL230P45 o mocy 515 kW (700 KM) o pojemności 23095 cm³. Ostatnie czołgi seryjne miały zmodyfikowany hamulec wylotowy armaty KwK36.

Od połowy 1943 roku kadłub (boki, przód, tył, a niekiedy także spód) oraz wieża pokrywane były mieszaniną gipsowo-cementowąZimme-rit, mającą neutralizować pole magnetyczne czołgu. Pierwsze użycie bojowe było kompletną porażką. 4 Tygrysy z I serii produkcyjnej użyto w okolicy Leningradu. Rosjanie dobrze okopani oraz ukryci wraz z działami przeciwpancernymi z łatwościątrafili jednego tygrysa, który zakopał się w błotnistym terenie. Pomimo prób odzyskania go został on na dobre stracony, ponadto przebywał on na tzw. "ziemi niczyjej", dlatego odholowanie było niemożliwe. Ze strachu iż może on zostać zdobyty przez wojska radzieckie dzięki pisemnej zgodzie samego Hitlera wyrażono zgodę na wysadzenie go przez saperów. Choć pod względem konstrukcyjnym Tygrysom było daleko do miana najlepszych czołgów II wojny światowej, jednak słowo "Tygrys" żołnierze alianccy wymawiali z trwogą. Tygrys przystosowany był do przebywania rzek po dnie na maksymalnej głębokości 4 metrów. Wyniki pierwszych starć Tygrysów nie zapowiadały jego świetności, było to spowodowane feral-nościąsilnika oraz wielu podzespołów podwozia, nim Tygrysy dotarły na pole walki wiele z nich zostało na trasie przejazdu, uszkodzonych nie z powodu walki. Pomimo tak trefnego początkowego występu naczelne dowództwo dojrzało olbrzymie możliwości tegoż pojazdu. W walkach w Normandii w 1944 Tygrysy były praktycznie niezwyciężone. Często zdarzało się, iż pojedynczy niemiecki czołg stawiał czoło całym oddziałom alianckim. Podobnie było na stepach na terenie Ukrainy, czołgi radzieckie były niszczone masowo i wraki radzieckie były ustawione niemal że w szeregu. Doświadczona załoga była w stanie poczynić olbrzymie straty.

I Ausf. H1

Elementy zaznaczone * należy podklejać odpowiednio:

*    -blok techniczny

**    -tektura 0,5 mm

***    -tektura 1 mm

Kolorem szarym zaznaczono szablony do wykonania we własnym zakresie z drutu. Wszystkie krawędzie oraz niezadrukowane płaszczyzny należy pomalować odpowiednio dobranymi farbkami. Należy stosować zasadę "TRZY RAZY PRZYMIERZARAZ PRZYKLEJ".

Budowa modelu:

Budowę modelu rozpoczynamy od sklejenia wanny cz. 1 i błotników, następnie przyklejamy cz. 2 i oklejamy od wewnątrz wzmocnieniami cz. 3, które to należy dobrze przymierzyć przed ich sklejeniem, oszlifować czy nawet poodcinać ich nadmiar. Doklejamy teraz cz. 4. Górną część kadłuba należy również okleić wzmocnieniami, postępując podobnie jak w dolnej części kadłuba. Łączymy teraz kadłub w całość. Cz. 7 ponaklejać od spodu kadłuba. Wahacze skleić według rysunków, a do ich ustawienia użyć szablonu naklejonego na tekturę. Tutaj należy zwrócić uwagę na układ wahaczy, gdyż prawa i lewa strona sąw przeciwnych kierunkach. Cały układ podwozia przedstawia rysunek. Na osie należy naklejać koła przyklejając je warstwami od wewnątrz. Koło napędowe i przekładnie nakleić w oznaczone miejsce. Napinacz i koło napinające skleić razem i przykleić do kadłuba dopiero w momencie przyklejania gąsienic, ustawiając je tak aby gąsienice były napięte. Kolejność budowy gąsienic przedstawia rysunek. Cz. 15 skleić według rysunku i wkleić w oznaczone miejsce. Pokrywy silnika cz. 16 i 17 skleić zgodnie z rysunkiem, a cz. 16EFG przykleić w późniejszym etapie budowy, gdyż trzymają one rury'do filtrów. Cz. 18 skleić według rysunku. Pokrywy chłodnic należy bardzo dokładnie wyciąć tak, aby otwory wentylacyjne nachodziły na siebie. Cz. 19L naklejamy po zamontowaniu lin. Cz. 20 i 21 skleić według rysunku i nakleić w oznaczone miejsce. Rury wydechowe skleić zgodnie z rysunkiem, cz. 22Ljest po prawej stronie, a cz. 22J po lewej. Cz. 23, 24 i 25 nakleić odpowiednio na tylnej części kadłuba. Hak skleić i włożyć w niego bolec. Cz. 27 skleić według rysunku i odpowiednio przykleić. Filtry skleić według rysunku, a cz. 28P kolanka należy wykonać we własnym zakresie. Łączymy teraz rurę cz. 280 z cz. 18, a cz. 28N przyklejamy obok, teraz przyklejamy cz. 16EFG. Cz. 29 skleić według rysunku i wkleić w oznaczone miejsce. Błotniki - cz. 30, 31 i 32 skleić według rysunku i okleić nimi kadłub. Podczas przyklejania bocznych błotników należy zachować szczególną u-wagę, gdyż na bokach kadłuba nie ma białych pól, na które należy je przykleić. Można wykonać czołg bez błotników. Jarzmo karabinu skleić według rysunku i wkleić w oznaczone miejsce, lufę karabinu można wykonać z drutu i pomalować na czarno. Cz. 35 i 35 wkleić w oznaczone miejsce. Włazy skleić według rysunku, zwracając uwagę na położenie peryskopów. Skrzynki cz. 37 i 38 wkleić w oznaczone miejsce. Cz. 39 przykleić według rysunku zestawieniowego. Reflektory przykleić w oznaczone miejsce. Cz. 41 i 43 - liny holownicze wykonać we własnym zakresie i pomalować na stalowoszary kolor i dopiero teraz przykleić cz. 19L. Narzędzia cz. 42,44,45,46,47,48,49 skleić według rysunków i odpowiednio poprzyklejać. Antenę skleić i pomalować na czarno. Cz. 51 - wieżę skleić według rysunku, należy teraz wykonać mechanizm podnoszenia lufy. W miejscu gdzie nakleja się cz. 54 wykonać otwór i wmontować tam oś cz. 55F i cz. 55E, która ma się obracać na osi. Cz. 51F okleić dolny otwór wieży, tak aby wystającą jej część włożyć w otwór w kadłubie. Cz. 52 nakleić w oznaczone miejsce. Cz. 53 i 54 uchwyty do podnoszenia wieży skleić według rysunku i wkleić w oznaczone miejsce. Jarzmo i lufę skleić zgodnie z rysunkami i wkleić w oznaczone miejsce, w lufę można wstawić usztywnienie. Włazy cz. 57 i 58 skleić według rysunku i nakleić na wieżę. Cz. 59 nakleić na bokach wieży. Cz. 60 nakleić na wieży, a cz. 60DE odpowiednio poodchylać w różne strony według rysunków. Cz. 61 wkleić w oznaczone miejsce. Zapasowe ogniwa gąsienicy przykleić na przedniej płycie kadłuba i okleić cz. 62. Gotowy model należy pokryć bezbarwnym matowym lakierem

W modelu zaleca się zastosowanie tekturowych i kartonowych elementów wyciętych laserem /m.in. szkielet, gąsienice/, dostępnych w sprzedaży wysyłkowej u Wydawcy i w sklepie Paper-Hobby!

Życzymy miłej zabawy!

Dane techniczne:

Masa całkowita (kg): Długość (mm): Szerokość (mm): Wysokość (mm): Prędkość (km/h): Zasięg na drodze (km): Zasięg w terenie (km): Załoga:

Uzbrojenie:

56 900 8450 3705 2930 45,4 100 60 5

8,8 cm KwK 36 L/56,2x MG 34

Redaktor naczelny

Łukasz Wąwoźny Projekt modelu Stanisław Śliwiński Ilustracja na okładce

Wojciech Sankowski

Wydawca

P.P.U.H.W. “Answer” skr. poczt. 70, 32-300 Olkusz tel. [phone] fax [phone] e-mail: [e-mail] www.answer.pl

Model Redukcyjny przeznaczony dla dorosłych. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść reklam i ogłoszeń.

Druk: Drukarnia Wydawnictwa Answer

Wszelkie prawa zastrzeżone. Przedruk i kopiowanie jedynie za zgodą Wydawcy.

Ali rights reseraed.

Sprzedaż detaliczna po cenie niższej niż wydrukowana na okładce wyłącznie za zgodą Wydawcy.

Uwaai ogólne:

Model należy do pracochłonnych i trudnych w budowie. Przed przystąpieniem do klejenia zaleca się dokładnie zapoznać z wycinanką, rysunkami montażowymi i opisem budowy.

Do modelu można dokupić zestaw elementów wyciętych laserem!