Układ Nerwowy0017

>    Źrenica wpuszcza do oka jedynie środkową wiązkę promieni przyosiowych, chroniąc w ten sposób przed skutkami aberracji sferycznej i chromatycznej. Dzięki temu obrazy są ostre, a światło białe nie ulega rozproszeniu. Poza tym źrenica reguluje ilość światła wpadającego do oka w zależności od natężenia światła w otoczeniu.

>    Ciało rzęskowe przebiega okrężnie ku tyłowi od miejsca styku rogówki z twardówką i stanowi przejście od naczyniówki i siatkówki do tęczówki oraz połączeni z soczewką. Jego zadaniem jest wytwarzanie cieczy wodnistej, dzięki której utrzymuje się ciśnienie w gałce ocznej oraz zaopatruje metabolizm rogówki, soczewki i ciała szklistego, które nie posiadają własnych naczyń krwionośnych.

>    Mięsień rzęskowy składa się z części zewnętrznej o południkowym przebiegu włókien, środkowej promienistej i wewnętrznej o przebiegu okrężnym. Cześć ostatnia tworzy zwieracz obrączki rzęskowej.

>    Dwuwypukła soczewka oka jest przezroczystym tworem zbudowanym ze zmodyfikowanych komórek nabłonkowych, które na obwodzie są miękkie, posiadają jądra i słabiej załamują światło zaś w centrum są bezjądrzaste i znacznie lepiej załamują światło. Torebka soczewki jest sprężysta i dąży do maksymalnego uwypuklenia soczewki, czemu zapobiega napięcie mięśnia obwódki rzęskowej, które rozciągają równik soczewki i rozciągają ją w kierunku przednio-tylnym. Soczewka może się uwypuklić po skurczu tego mięśnia.

>    Ciecz wodnista gromadzi się na zasadzie ultrafiltracji, dializy i wydzielania z naczyń włosowatych głownie w ciele rzęskowym i na tylnej powierzchni tęczówki. Wytwarza się ona obficiej w miarę wzrastania ciśnienia krwi lub zwiększa się przepuszczalność naczyń krwionośnych lub maleje ciśnienie śródoczne. Ciśnienie płynu wewnątrz oka wynosi ok. 20 mm Hg. Patologiczny wzrost ciśnienia w gałce ocznej nazywa się jaskrą.

Oko stanowi zatem zespół receptorów świetlnych oraz elementów układu optycznego, który tak załamuje światło, aby na siatkówce, a zwłaszcza na jej plamce żółtej powstawały rzeczywiste, pomniejszone i odwrócone obrazy widzianych przedmiotów. Przedmioty te widzimy jednak bez odwrócenia i pomniejszenia dzięki odruchom warunkowym i długiego osobniczego doświadczenia dzięki innym zmysłom, co powoduje, że do takiego świadomego odczuwania przyzwyczaja się

100