Wprowadzenie do MatLab (93)

Aby operować łańcuchem zawierającym podlańcuchy (wyrazy) o różnej długości można wykorzystać macierz znaków lub wektor łańcuchów. Funkcja char przyjmuje dowolną ilość podlańcuchów. dodaje puste miejsca do każdego z nich tak, aby wyrównać ich długości i formuje macierz znaków z każdym podłańcu-cheni w oddzielnym wierszu. Na przykład polecenie:

S = char('A', 'rolling', 'stone', 'gathers', 'momentum. ') tworzy macierz znaków 5 na 9:

S =

A

rolling stone gathers momentum.

uzupełniając brakujące znaki spacjami. Kiedy wyciągamy podłańcuchy (wyrazy) z macierzy, możemy użyć funkcji deblank, w celu usunięcia wszystkich końcowych spacji:

>> trimname = deblank(name(3,:)) trimname =

stone

>> size(trimname) ans =

1    5

Przechowywanie grupy łańcuchów w wektorach łańcuchów, zamiast w macierzach znaków jest wygodniejsze. Nic jest potrzebne dopełnianie łańcuchów spacjami, w celu stworzenia macierzy znaków z wierszami o równej długości. Przy przechowywaniu łańcuchów w macierzy komórek jest inaczej. W zapisie:

C = {'A', 'rolling', 'stone', 'gathers', 'momentum.'} jest macierzą łańcuchów' o rozmiarach 5 na 1 C =

'A'

’rolling'

'stone'

'gathers'

'momentum.'

Można przekształcić macierz znaków w wektor łańcuchów za pomocą polecenia C = cellstr(S)

przy czym funkcja cellstr usuwa spacje dopełniające poszczególne łańcuchy do długości najdłuższego. Odwrotne przekształcenie jest realizowane przez polecenie S = char(C)

95