się więc odwołać pisząc A (8). Jeśli zostanie użyta wartość elementu spoza macierzy pojawi się błąd przekroczenia rozmiarów macierzy:
» T = A(4,5)
??? Index exceeds matrix dimensions
Ale jeśli podstawimy za taki element, zapiszemy liczbę w elemencie poza macierzą. Wtedy wielkość macierzy rozrasta się i dodawany jest nowy element. Macierz jest ponownie umieszczana w przestrzeni roboczej:
» X = |
A; | |||
» X (4 , |
, 5) |
= 17 | ||
X = | ||||
16 |
2 |
3 |
13 |
0 |
5 |
11 |
10 |
8 |
0 |
9 |
7 |
6 |
12 |
0 |
4 |
14 |
15 |
1 |
17 |
Jak wcześniej |
wspomniano wyr; |
» 1:10
tworzy wektor wierszowy złożony z liczb całkowitych od 1 do 10
ans =
123456789 10
Aby otrzymać odstępy różne od 1, należy określić zmianę, krok miedzy kolejnymi wartościami. Na przykład po napisaniu » 100 : -7 : 50 wyświetlana jest odpowiedź systemu ans -
100 93 86 79 65 58 51
Podobnie:
>> 0 : pi/4 : pi ans =
0 0.7854 1.5708 2.3562 3.1416
Wyrażenia indeksów zawierające dwukropki odnoszą sic do grupy elementów macierzy. Zapis B(1 : k, j)
oznacza pierwsze k elementów j-tej kolumny macierzy B. Sam dwukropek oznacza elementy kolumny lub wiersza. Zapisy A(1 : 4, 4) i A(: , end) są równoważne i oznaczają wektor kolumnowy równy czwarte ostatniej kolumnie. Słowo kluczowe end odnosi się do ostatniego wiersza lub kolumnę Na indeksach możliwa jest jeszcze jedna ważna operac a Dla zamiany miejscami dwu środkowych kolumn należy napisać polecenie » B = A( : , [1324])
66