0. A |
fP |
2P B | |
r, |
^a t 6 ( |
a i 2 J |
a ^ ! Y- |
l!p |
Rys. 58.5
qa
qa . ...qa
Rys. 59.1
Rozwiązanie
Rozważany układ, tj. belka ciągła ABCDE, złożony jest z dwóch belek j>m*i tych ABCD i DE. Nałożone więzy zewnętrzne to podpoiy punktowe B, (\ / , wewnętrzne zaś to połączenie przegubowe obu belek w punkcie D. Na rys, 59,] zaznaczono niezależne składowe reakcji towarzyszące nałożonym wię/nm zewnętrznym, tj. siły bierne Vg, HB, Vc, VB- Tak więc, na cztery niewiadomi dysponujemy trzema równaniami równowagi — zatem zadanie jest zewnęlr/n/0 statycznie niewyznaczalne.
Znany już z wcześniejszych zadań tok postępowania jest następujący. Jriill układ materialny jest w równowadze, to w równowadze są jego elementy mKindowe. Uwolnienie układu od więzów wewnętrznych i zastąpienie ich działaniu q siłami reakcji prowadzi do równowagi belek prostych ABCD i DE, na klrtifl 1 działają siły pokazane na rys. 59.3.
Widać, iż obliczanie należy rozpocząć od belki DE. Z równań równowagi: I] X HD = 0, Y,md = Qa2-VE‘a = 0, UE m -VD-a + qa2 = < ■lymujemfp
Hd = 0, VE^VD = qa.
■ JeM oczywiste, że reakcje pionowe muszą być sobie równe i przeciwnie ■nrowane.
qa
Rys. 59.3
x
I Znajomość sił HD, VD pozwala rozwiązać belkę ABCD. Optymalnie (zawsze dla belek) należy pisać niezależne równania równowagi takie, które zawierają Kplejno po jednej i tylko jednej niewiadomej. W tym przypadku mają one Bnitftć:
=«B-»D =».
^2 MB = -qa-a - Vc-a - VD -2a -qa2 = 0,
^2 Mc = -qa •la -2qa a + VB a - VD-a - qa2 = 0.
f równań tych otrzymujemy:
Hb = 0, Vc = -4 qa, Vg = 6 qa.
Równania
]P Z ■ -qa + VB - 2qa ' Vc * VD ■ -qa + 6qa - 2qa - 4qa + qa = 0,
149