Untitled Scanned 15 (9)

sporządzamy wykresy momentów od poszczególnych stanów obciążeń (podane na rys. 13.13c, d, e, f). Na rys. 13.J3g, h, i zaznaczono przemieszczenia od poszczególnych obciążeń (por. p. 9.5). W naszych obliczeniach uwzględnimy wpływ na przemieszczenia jedynie momentów zginających — wzory (13.1)+(13.3).

Ponieważ osie prętów są liniami prostymi oraz ze względu na stałe wartości EJ, przy obliczaniu przemieszczeń korzystamy z tzw. sposobu Wereszczagina (wzór 10.1).

f Ml 1	1 1		2	1
=y —-dx=—■	3-4-4+--—	-4-4-	• -	• 4= —58,66
^ J EJ EJ i	2 EJ 2		3	EJ
„ r Mi m2	1 1	1	1	1
-y dx-	-—• — ■3-3-4-	--•	- ■	• 4-4-3=--
EJ	EJ 2	2 EJ	2	E.

m

kN’

1 m

Zgodnie z (9.4) mamy: S_2l=d₂₂ =--30—;

EJ kN

I

£ j'MxM,

11    2    1    lm

-•2- —• 3-3- —-3+--3-4-3= —36--

EJ 2    3    2EJ    EJ kN

dx=---4-3(3000+9000)

EJ    EJ

2EJ\2

1    2

+ 1-3-4500+—- 3-3 --- 9000

2    3

')~5

168188 m;

-sj

M₂M_p 11

--dx=---3-3(3000+9000) +

EJ EJ 2    2 EJ

— •3 (—-1,5-EJ \ 2

3000 + y 3-9000

1

= —77625 m. EJ

6) Podstawiając obliczone współczynniki do równań (13.21) otrzymamy:

(58,66X₂ - 30X₂ -168188)=0 ; (— 30^ + 36*2 + 77 625)=0;

1

EJ

1

~EJ

skąd po rozwiązaniu — wartości nadliczbowych niewiadomych: X, = 3088 kN; •X^r2=417kN. Sprawdzenie rozwiązania układu równań:

58,66-3088-30-417-168 188 = 0 0=0

-30-3088 + 36-417 +77 625 = 0 -92 640 + 92 637*0

7) Po obliczeniu wielkości nadliczbowych przystępujemy do wyznaczania sił wewnętrznych M, T i IV w danej ramie (por. p. 13.2).

453