Zasady Wykładni Prawa L Morawski05

*«■ Rozdział XV. Zasad(y wykładni prawa międzynarodowego...

wencji wiedeńskiej). Powstaje jednak pytanie, co należy czynić w sytuacji gdy nie udało się zharmonizować rozbieżnych wersji językowych. Także w tym przypadku ETS nawiązuje do reguł wykształconych w praktyce międzynarodowej. Najczęstszą metodą stosowaną przez ETS jest rozwiązywanie kolizji między różnymi wersjami językowymi przez odwołanie się do struktury i celów UE. Klasycznym przykładem takiego podejścia może być orzecz. ETS z 29.04.2004 (spr. C-341/01), w której stwierdził on, że spośród różnych wersji językowych pierwszeństwo przyznać należy wersji francuskiej i włoskiej, ponieważ w największym stopniu zapewniają one efektywność interpretowanych postanowień, W innym orzeczeniu z kolei dokonując wyboru między rozbieżnymi wersjami językowymi dokonał wyboru opierając się na takiej interpretacji, która najlepiej służy realizacji czterech swobód europejskich (spr. C267 i 268/9S)⁶⁶. Pozostałe kryteria odgrywają zdecydowanie mniejsze znaczenie w usuwaniu kolizji między rozbieżnymi wersjami językowymi norm unijnych. Wśród nich wymienić należy (a) odwołanie się do przeważającego rozumienia określonych pojęć lub zwrotów, (b) znaczenia, które jest wspólne dla różnych wersji językowych, (c) znaczenia, które wynika z języka w którym sporządzono wersję roboczą lub w któtym toczono obrady (w UE jest to zwykle język francuski lub angielski), (d) w przypadku, gdy tylko jedna z wersji jest niejasna, to zwykle odrzuca się ją. Podobnie jak w prawie międzynarodowym brak jest w tej kwestii jakichkolwiek z góry ustalonych dyrektyw preferencji. W tym kontekście wskazuje się, że w miarę jak wzrasta liczba członków UE maleje znaczenie środków lingwistycznych rozwiązywania rozbieżności między różnymi wersjami językowymi, a wzrasta znaczenie metod systemowych i cełowościowych⁶⁷. Warto też podkreślić, że podobnie jak w praktyce międzynarodowej sądy państw członkowskich interpretując prawo unijne zwykłe opierają się na tekście w języku ojczystym, co może budzić zastrzeżenia⁶⁸. Wydaje się jednak, że praktykę taką można uznać za zrozumiałą tak długo, jak długo nie zostanie podniesiony zarzut, że wersja ojczysta odbiega od innych wersji językowych łub budzi w ich świede wątpliwości. Praktyka taka jednak znacznie odbiega od postępowania ETS, który w tego rodzaju sytuacjach odwołuje się do wykładni komparatystycznej

** Cyt. za ML Szuniewicz, op. cit.

⁴⁷ C. Buck, op. dt., s. 1S3 i n.; S. M. Grundmarui, op. cit., s. 227 i n.; P. .fustyńska, op. cit. ^w M. Górka, op. cit.

»* ■ 305 mam