m
■ ■ « Rozdział XV. Zasady wykładni prawa międzynarodowego...
też było w przypadku art. 55 naszej Konstytucji, który został znowelizowany w 2006 roku, aby go uzgodnić z instytucją europejskiego nakazu aresztowania76. ETS przyjmuje także, że państwa członkowskie nie powinny stanowić ani stosować żadnych norm sprzecznych z przepisami unijnymi. Nie wolno im również kwestionować obowiązywania norm unijnych77.
Jako członek społeczności międzynarodowej UE winna przestrzegać wiążących ją norm prawa międzynarodowego. Dotyczy to nie tylko zawartych przez Wspólnotę umów międzynarodowych z państwami trzecimi oraz organizacjami międzynarodowymi (art. 300 TWE), ałe również - zgodnie z ustalonym orzecznictwem ETS - ogólnych zasad prawa międzynarodowego oraz zwyczajowego prawa międzynarodowego. W świetle orzecznictwa ETS Wspólnota zobowiązana jest także do przestrzegania tych umów międzynarodowych, które stanowią kodyfikację norm zwyczajowego prawa międzynarodowego78. W tym stanie rzeczy oczywista musi być zasada wykładni prawa wspólnotowego w zgodzie z wiążącymi UE normami prawa międzynarodowego.
W prawie unijnym obowiązują również wszystkie inne klasyczne dyrektywy wykładni systemowej, takie jak nakaz interpretacji norm w ich kontekście, czy zakaz wykładni w sposób prowadzący do sprzeczności lub luk.
Terminologia wykładnia funkcjonalna zasadniczo nie jest znana w innych krajach niż Polska, ale wydaje się bardziej użyteczna od powszechnie stosowanej terminologii wykładnia cełowościowa (teleologiczna), gdyż ta ostatnia jest co najwyżej jednym z rodzajów wykładni, w której odwołujemy się do szeroko rozumianego kontekstu pozajęzykowego i pozasystemo-wego interpretowanej normy, a więc nie tylko do celów i struktuiy tekstów prawnych, ale także do norm moralnych, argumentów politycznych, społecznych, czy ekonomicznych. Z tego też powodu będziemy tutaj stosować tą właśnie terminologię. Wykładnia funkcjonalna (cełowościowa) odgrywa w prawie unijnym szczególną rolę i jest bardzo często stosowana.
7Ł A. Kalisz, op. ci?., s. 107 i n.
77 C. Mik, Zasady ustrojowe europejskiego prawa wspólnotowego a polski porządek konstytucyjny, PiP 1998/1, s. 18; P. Justyńska, op. cit.
78 Wyroki ETS w sprawach C-286/90, Paulsen and Diva Navigatior» (1992) ECR 1-6019; C-405/92, Mondiet (1993) ECR 1-6133; C-162/96, Racke (1998) ECR I 3655 - cyt. za H. Kwiatkowska, Skutek bezpośredni umów międzynarodowych w wewnętrznym porządku prawnym na przykładzie orzeczenia w sprawie C-308/06, intertanko, Toruń 2008 (maszynopis).
« * * 309 * * '