- 98 -
- 98 -
Ji
' tr 2 31 2 3 LO O
“ I_J i _ l
a
0
1
2 3
1 1 o
o 1 o
O 1 1 00 1 00 0
010
010
010
010
010
110
011
001
000
110
Rys.3.33. Rysunek do przykładu 5: a) przebiegi
czasowe sygnałów; b) tablica prze j66 1 wyjść;
c) graf układu Moore*a; d) zakodowana tablica prsejść; e) uniwersalna tablica przejść; f)r>che-rr.at układu Moore'a
wewnętrznyoh układu wykorzystano początkowy odcinek kodu Graya (w odwrotnej kolejności) - rys.3.33d, dzięki czemu funkcja wyj ód na postać
Wzbudzenia przerzutników wyznaczono na podstawie uniwer— aalnej tablicy przejść (ryB.3.33e) oraz wzorów (3.7) i (3.8)
VVQ2#Q3*x) 9.9,10,11,14,15) - $2*Q3*x
K1(Q1,Q2,Q3,x) (t? 0,2,3,4,5.6,7; 8,9,10,11,14,150 -x
VWQ3»x) ’ <^7 4,5,6,12,13, *8,9,10,lY,14,15) «
» Q3 + x
VVQ2*Q3*x) " 27^. (0,1,2', T', 8.9,10,11,14,15) - Q3*x PI PO P1 _F-_
J3^Q1,Q2,Q3.x) -ET', (27376, 7 , 3,9,10.Ti7i4,15) - Q1‘Q2‘X
K3(Q1,Q2,Q3,x) - E 2,3,6, fiT, 0,1,4,^12,13, 8,9.10,11,14,15) -
* x + Q2
Schemat układu Moore*a pokazano na rys.3.33f.
Z pierwotnej tablicy przejść i wyjść wynika, że możliwa Jest także realizacjo układu Mealyfego, dzięki czemu liczba stanów wewnętrznych zmniejsza się do czterech, a do zakodowania etanów wewnętrznych wystarczą dwa sygnały pamięciowe. Przy tworzeniu tablicy przejść i tablicy wyjść synchronicznego układu JJealy*ego (rye.3.34a,b) uwzględnić należy zależności czasowe pomiędzy sygnałami, pokazane na rys.3.2b).
Na podstawie zakodowanej uniwersalnej tablicy przejść (rys.3.34d) oraz zależności (3.7) i (3.8) można wyznaczyć wzbudzenia przerzutników JK