Zdjęcie0504 (2)

popołudnie:    tytko tu jego łyaą skroń i krzywizn; ■

dom padało yakiei żółtawe, matowt światło, podczas ■ gdy policzki i dolna część twarzy pogrążyły się wdem- ■ noki I tylko po lśnieniu jego małych oczu widać było, że śledzi wszystko, co się dzieje w pokoju.

Przyszła jeszcze kuzynka macochy z mężem. Nazywam go wujkiem VUi,bo tak ma na imię, Ma jakąś niewidką ułomność, dlatego nosi jeden but na grab szej podeszwici temu zawdzięcza przywilej, że nie musi jechać do obozu pracy. Ma głowę w kształcie gruszki, u góry szeroką, wypukłą i łysą, zwężającą się wzdłuż policzków aż do brody. W rodzinie liczą się z jego zdaniem, bo zanim otworzył kantor totalizatora wyścigów konnych, parał się dziennikarstwem. Także I i teraz zapragnął podzidić się ciekawymi informacja- I mi, które uzyskał z „za ufanegoźródła* i nazywa! „abio- I lutnie wiarygodnymi*. Usiadł w fotelu, wyciągając sztywno kaleką nogę i zacierając dłonie z suchym szelestem, poinformował nas, że wkrótce „w naszej sytuacji nastąpi radykalna odmiana*, jako te w tej (sprawie rozpoczęły się „tajne rokowania między Niemcami a sprzymierzonymi mocarstwami za pośred-idjtpwssi neusatnego państwa* Niemcy mianowicie, witfek Vtlt, .uni już widzą swoją jbejmadziejną sytuację na frondę*. Był zdania, że my, HMfiUiięBaediCf2ydzt*, spadliśmy im jak i nieba, bo HnKbędą enogli „wydębić aa etas, ile aę da, od alian zrobią dla aa* wszywko, co

możliwe; i tu wspomniał o jego zdaniem „ważnym czynniku”, który znał jeszcze z dziennikarskich czasów i który nazywał „światową opinią publiczną”; powiedział, że tą ostatnią wstrząsnęło to, co się z nami dzieje. Targują się zażarcie, ciągnął, i tym właśnie można tłumaczyć chwilowy ciężar zarządzeń skierowanych przeciwko nam, ale przecież są one tylko naturalnym skutkiem „wielkiej gry, w której jesteśmy właściwie tylko narzędziem w międzynarodowym, zakrojonym na zdumiewającą skalę manewrze szantażu”; powiedział jednak, że on, który doskonale wie, co jednocześnie ,.dzieje się za kulisami”, uważa to wszystko przede wszystkim za „efektowny bleP dla wytargowania wyższej ceny i prosi nas jedynie o trochę cierpliwości, zanim dojdzie do „rozwoju wydarzeń”. Na co ojciec zapytał go, czy można się tego spodziewać już jutro i czy ma uznać swoje powołanie jedynie za „blef”, a może w ogóle ma nie jechać do obozu. Wtedy się trochę zmieszał. Odparł: - No nie, jasne, że nie. -Natomiast jest całkiem spokojny o to, że ojciec wkrótce znów będzie w domu.-Jest za pięć dwunasta- rzekł, wciąż zacierając ręce. 1 jeszcze dodał: - Gdybym kiedykolwiek był tak pewny, typując konia, nie klepałbym teraz biedy! - Chciał kontynuować, ale macocha ze swoją mamą właśnie skończyły z plecakiem i ojciec wstał, żeby wypróbować jego ciężar.

Jako ostatni zjawił się najstarszy brat macochy, «ajek Lajos. Odgrywa on bardzo ważną rolę w naszej

XI