UntitledD

występowanie duszności w nocy. W związku z wysłuchiwanym głośnym szmerem skurczowy na koniuszku wykonano u chorej badanie echokardiograficzne, w którym stwierdzono powiększenie lewego przedsionka i lewej komory, pogrubienie płatków zastawki mitralnej, falę zwrotną mitralną oraz prawidłową kurczliwość mięśnia lewej komory.

25. Najbardziej prawdopodobną etiologią niedomykalności mitralnej u tej chorej jest:

A. etiologia reumatyczna

BJetioloeia degeneracyjna

C.    choroba wieńcowa

D.    infekcyjne zapalenie wsierdzia

E.    pęknięcie struny ścięgnistej

26.    Kryteria echokardiograficzne stwierdzenia ciężkiej niedomykalności mitralnej to:

A. vena contracta <7 mm, ERO <0,4 cm² (B)vena contracta >7 mm, ERO >0,4 cm²

C.    vena contracta <7 mm, ERO >0,4 cm²

D.    vena contracta >7 mm, ERO <0,4 cm²

E.    powyższe parametry nie służą do oceny ilościowej niedomykalności mitralnej

27.    Po potwierdzeniu ciężkiej niedomykalności mitralnej w badaniu echokardiograficznym preferowaną metodą leczenia u tej chorej jest:

A.    przezskórna walwuloplastyka balonowa

B.    operacja naprawcza zastawki mitralnej

C.    wymiana zastawki mitralnej z usunięciem aparatu podzastawkowego (j^wymiana zastawki mitralnej z pozostawieniem aparatu podzastawkowego

E. leczenie zachowawcze

Przypadek 10

Chory 70-letni z wywiadem przebytego zawału serca przedniej ściany około 5 lat temu, z nadciśnieniem tętniczym, przez wiele lat nie leczonym systematycznie. Zgłosił się do lekarza z powodu uczucia kołatania serca, narastania duszności przy najmniejszych wysiłkach fizycznych, wzrostu wagi ciała o około 7 kg w ciągu ostatnich kilku tygodni, powiększenia się obrzęków kończyn dolnych. Przyznał, że w ciągu ostatniego miesiąca zaprzestał stosowania zalecanych wcześniej leków. W EKG poza obecnością zespołów QS w odprowadzeniach I, aVL i VI do V5, stwierdzono migotanie przedsionków (o nieznanym czasie trwania), z częstością komór około 130/min. W oparciu o wykonane badania wykluczono ostry zawał serca.

11