Zdjęcie(6)

ĆWICZĘNIE 2

r>m»« Ko/iw^n 2 1 ( tf*e teoretycaaa

(WftekjJ ro/iwom

_K v-«w o* to (cJ.h-.xlM mieszanin* %ub«f*flcji fo*jwwsM«Cj ' ro/pu^

. .    ^ Koz*mva zaimkiem " "*»<*** i«'* ^,J vu^t4lK>* Kl6r0

„    .’>. -o Roztwory mo§ą występować * irwh ^vŁ*ⁿ*^ch %kupłł

•    ₄ -o moce t v< rwtwv*y gazowe (po«.ct./c) uckle i »Uk <*M>y nxu!*

_rfWc.) llo mIm-Aw, rozpowszechniony i matącyth największe zoaczcmc r«kr>czne *4 (.'4 rwtwoo ciekłe Mo/m je otrzymać przez ro^ułA/łrwr 1 ,    o., c/ęaoei jesi nu *oda - gazów. innych cieczy łub MabsUncj. sta-

K_w v /    .- «;<-ik■,'v: cząstek substancji rozpuszczonych w roztworach

cicktych. Jx»eJ* s* te roztwory u

wielkok cząstek

-    ro/rwor. rzeczywiste od0.1 fundo I nm,

- koloidy    od I nm do 500 nm.

- zawieśmy    większe od 500 nm

Proem rozpuszczania

Rozpuszczanie jakiejkolwiek substancji jest możliwe tylko wówczas, gd> oddziaływanie m.ędz> substancją rozpuszczaną a rozpuszczalnikiem jest desta Ne/ ie silne i prowadzi do zniszczenie sieci krystalicznej 7. do<wiaJc/ei.:a vs i ' • ze M.bstancje. w których występuje wiązanie jonowe, dobrze ro/p.s/. / i ^{4 s,}v * rozpuszczalnikach polarnych (ciekły amoniak, woda) Natomiast roz->/cza’nok‘ tych substancji w rozpuszczalnikach kowalentnych (benzen :/*? ■'> wę_K* j) nie zachodzi lub jest minimalna W przypadku r.>/pu%/»./ai i-^ <**P*aii dipolowe są odpow iednim biegunem ę / <^-'-<^>vznv7Ti. przez powierzchniowe I.^N uvó / z ■ **ł^N ..w_>m co prowadzi do osfcb.tr ia to . */*rwa - kry•/.-irw_v. „ *    f ^iłCCł ^rtwnotzcMią ego h> -*•*.-.» Pr *•-•