Rys. 5
Ml
Rys 7
kierunkowych wy bil nic podnosi skuteczność mikrofonu. (idy iesi dobrze wykonany*), ro np. przy średnicy 1 m, iimżii;) za pomocą niego uzyskać w odległości ponad 5 m taki sygnał z mikrofonu, jak gdyby mikrofon ten znajdował sic w odległości 20cjn od źródła dźwięku! Nadaje się więc do nagrywania głosów ptaków żyjących na wolności.
R> s. 5 pokazuje obudowę tłumiącą dźwięki dochodzące do mikrofonu / boku. Rura stalowa ma właściwości odbijające dźwięki, styropian je tłumi. Zamiast styropianu można użyć filcu. Taka obudowa nie ma właściwi iści wzmacniających.
Ponadto wspólną wadą obu typów obudowy jest duża zbieżność ich skuteczności od długości fali dźwięku (wysokości tonu), a to wskutek zjawiska rezonansu. Rys. 6. przedstawia schemat elektryczny układu służącego do eliminacji dźwięków niepożądanych, dochodzących do mikrofonu z boku. W tym przypadku należy użyć dwóch jednakowych mikrofonów, umocowanych na wspólnym
Zn icrciadb ukustyc/Mc musi być uk wy konu u.', skupufacaLj energię m małym ohs/su/c, w którym umicsAr/ony jest mikrofon. .Można pr/yj^ć, a-fćąr [Kulania luli dźwiękowej jest równy kątowi *>>)buu (fi*fobjiU‘ jjk swuiL) i stąd krtywi/na /wt ruj ff.t
uchwycie w pewnej odległości jeden od drugiego. Układ stanowi wzmacniacz różnicowy >: symetryzowanym wyjściem, co oznacza, że w przypadku podania sygnału tylko na jeden lub tylko na drugi mikrofon, na wyjściu nie pojawi się żaden sygnał elektryczny. Sygnały wyjściowy powstanie tylko w razie podania na oba wejścia układu dwóch jednakowych sygnałów o dokładnie takiej same; fazie Zjawisko takie wystąpi
tylko wówczas, gdy obydwa mikrofony (M1 M2) znajdą się dokładnie w takiej samej odległości od źródła dźwięku (rys. 7). Kierunkowe właściwości układu powiększają się w miarę wzrostu odległości między mikrofonami oraz, costanowi |xwną wadę tego rozwiązania, u miarę wzrostu częstotliwości dźwięku.
Mgr in>. Jan Piechura