Kokaina 433
właściwości uzależniające. Nazwa pochodzi od ang. crack — huknąć, ponieważ podczas palenia w fajce kryształy kokainy pękają z trzaskiem.
Jednorazowe przyjęcie kokainy powoduje poprawę samopoczucia, spadek łaknienia i potrzeby snu, wzrost aktywności fizycznej i intelektualnej, stan euforii przechodzący niejednokrotnie w pobudzenie ruchowe i seksualne połączone z lękiem. Szybkie bicie serca, przyspieszony oddech, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi oraz temperatury ciała może wystąpić nawet po małych ilościach kokainy. Przewlekłe zażywanie kokainy prowadzi do wystąpienia zaburzeń snu i łaknienia z postępującym wyniszczeniem, zaburzeniami czucia, napadami drgawkowymi, urojeniami prześladowczymi, objawami majaczenia i depresji z zamachami samobójczymi, przejawami agresji oraz innymi niekontrolowanymi zachowaniami. Przy wielokrotnym zażywaniu kokaina może już nie powodować lepszego nastroju, przeciwnie, pojawia się uczucie niepokoju, lęku, drażliwość, wahania nastroju, obłęd (paranoja), bezsenność oraz utrata masy ciała.
U osób przyjmujących kokainę opisywano stany skurczowe naczyń wieńcowych, naczyń mózgowych oraz udary mózgu. Osoby wdychające (wąchające) kokainę cierpią dodatkowo z powodu uszkodzenia lub zniszczenia błony śluzowej wyścielającej nos oraz wysięków śluzowych lub zapalnych w przewodach nosowych (katar). Osoby wstrzykujące sobie narkotyk dożylnie są narażone na zwiększone ryzyko zarażenia wirusem zapalenia wątroby oraz wirusem HIV wywołującym chorobę AIDS.
Kokaina powoduje niewątpliwie uzależnienie psychiczne. Przyjmowana jest najczęściej kilkudniowymi ciągami. Zależność fizyczna jest bardzo słaba, a przez niektórych badaczy negowana. Podobnie kontrowersyjne jest występowanie zjawiska tolerancji.
Z ostatnich badań wynika, że na terenie krajów Unii Europejskiej 0,5-6% osób dorosłych przyznało się do tego, że co najmniej raz w życiu spróbowało kokainy. Z opublikowanych w 2003 roku w Polsce badań wynika, że od 1,5 do 2% osób w wieku 15-34 lat miało przynajmniej jednorazowy kontakt z kokainą.