LastScan29

29

1

2

Rys.22. Próbka do ciągnienia: 1 - część do ciągnienia, 2 - część zaostrzona do uchwytu

2.3.2.    Własności mechaniczne materiałów użytych w ćwiczeniu

W sprawozdaniu należy przedstawić w postaci tabel skład chemiczny i własności mechaniczne materiałów użytych w ćwiczeniu, zgodnie z Polskimi Normami.

2.3.3.    Opis przebiegu ćwiczenia

Ćwiczenie może być realizowane w dwóch wariantach w celu określenia:

•    wpływu stopnia odkształcenia na wielkość siły ciągnienia,

•    wpływu kąta ciągadła na wielkość siły ciągnienia.

W tym celu przez ciągadła o różnych średnicach (<|>7,1; (j)7,6 i <))8,0) i jednakowym kącie stożka roboczego (12°) lub jednakowej średnicy (<j)8,0) i różnych kątach stożka roboczego (12°; 18° i 24°) przeciągnięte zostają próbki o stałej średnicy początkowej.

Przed i po ciągnieniu próbki mierzymy z dokładnością do 0,1 mm, a w czasie ciągnienia rejestrujemy lub odczytujemy rzeczywiste wartości sil ciągnienia.

2.3.4.    Wyniki pomiarów.

Wymiary próbek, przed i po każdej operacji ciągnienia, oraz zmierzoną silę ciągnienia należy zamieścić w tablicy 2.

2.3.5.    Analiza wyników i wnioski.

W oparciu o przeprowadzone próby należy, dla wszystkich ciągnionych próbek, wyznaczyć:

•    odkształcenia (z zależności 1^4),

•    teoretyczne wartości naprężenia ciągnienia (z zależności 12^-14) i siły ciągnienia

(z zależności 10).

Wyniki obliczeń należy zamieścić w tablicy 3.

Na podstawie zmierzonych i obliczonych wartości maksymalnej siły ciągnienia należy określić wpływ stopnia odkształcenia X na przebieg siły rzeczywistej i teoretycznych, w postaci wykresów:

PctH-s = f (lnA), P_ctPieri = f (lnX), P_C(i - f (InA).

W oparciu o przeprowadzoną analizę wyników i sporządzone wykresy należy sformułować wnioski.