dest 3

74

Ola mienzaniny dwuskładnikowej

P = P_A + P_B = P_A*_A + Pj^xB    (11.15)

Konzyptajać z prawo Raoulto i Daltona skonstruować można wykres zależ-

■    )6--\ pręsłności par poszczególnych składników roztworu oraz prężności cai-•.'owite.i nad roztworem od okładu roztworu, w stałej temperaturze (rysunek

^r T.ti 1 -

'danemu Składowi roztworu i związanej z t-jun okładem sumarycznej prężnoa-. por odpowiada na ogół inny okład par, np. roztworowi o składzie    od-

■ owi aria prężność par p, i okład tych par X₁ (rysunek 8).Wykres można więc izu pełnić linią przedstawiającą zależność okładu fazy gazowej od sumaryczne i prężności par.

Podobnie, dla procesu przebiegającego rod stałym ciśnieniem przedstawić można wykres zależności temperatury wrzenia roztworu od jero składu oraz składu fazy gazowej w zależności od temperatury wrzenia (rysunek runy. Temperaturze wrzenia T₁ odpowiada ciecz o składzie oraz para o układzie cieczy o składzie x.j odpowiada więc para o składzie X₁. Na uzyskanym wykresie łatwo jest. przedstawić przebieg destylacji prostej- !>S~ etylacjo roztworu o składzie x. rozpocznie się w temperaturze T. . Pierw-.ze porcji- par będą miały właściwy dla temperatury T₁ skład X₁. Taki sam układ będzie miał destylat uzyskany przez skroplenie tych par. Destylat owdzie wzbogacony w stosunku do destylowanej cieczy w składnik lotniejazy.

Nys- II.9. Zależność temperatury wrzenia oraz składu fazy gazowej do skła

ou fazy ciekłej

ilość tego składnika w destylowanej cieczy będzie się zmniejszać. Po pewnym czasie zawartość tego składnika w poddawanej destylacji cieczy może zmniejszyć się do Xg. Destylacja będzie biegła wtedy w temperaturze T^,, wyższej od T₁, a skład destylatu będzie równy X^.

II.3-1.3* Azeotropla

Roztwory rzeczywiste wykazują na ogół mniejsze lub większe odstępstwa od prawa Raoulta. Prostoliniowa dla roztworów idealnych ; aleleżnośe prężności par nad roztworem od składu roztworu staje się w przypadku roztwo-rćw rzeczywistych zależnością krzywoliniową. Układ może wykazywać na tyle duże odstępstwa od prawa Raoulta, że krzywa zależności prężności par nad roztworem od składu roztworu wykaże maksimum lub minimum. Układy takie noszą nazwę układów azeotropowych, skład roztworu przy którym występuje maksimum lub minimum prężności par nazywa się punktem azeotropowy,;), zaś roztwory o składzie odpowiadającym punktowi azeotropowemu noszą nazwę miesza-

t“ COnsł.

Rys. 11.10. Roztwór idealny, układ azeotropowy ujemny, układ azeotropowy

dodatni

nin azeotropowych lub azeotropów (rys. 11.10). Jeżeli na wykresie zależności prężności par od składu występuje maksimum, to na wykresie zależności. temperatury wrzenia od składu wystąpi w punkcie azaotropowym minimum, a układ taki nosi nazwę układu azeotropowego ujemnego. Jeżeli prężność pM*^-” wyka żuje minimum, tc na wykresie zależności temperatury wrzenia