dest 3

74

l'ia mienzaniny dwuskładnikowej

P = P_A + P_B = P_A^XA ^{+ P}B^;<B    (II-15)

Korzystając 'z prawa Raoultn i Daltona skonstruować można wykres zależ-•ośoi prężności por poszczególnych składników roztworu oraz prężności cał--«vite.i nad roztworem od składu roztworu, w stałej temperaturze (rysunek

'T.ól.

•innemu rkJadowi roztworu i związanej z tym okładem sumarycznej prężnod-. par odpowiada na ogół inny skład par, np. roztworowi o składzie x_n odpowiada prężność par p, i skład tych par X.. (rysunek 8).Wykres można więc tzapełnić linią przedstawiającą zależność okładu fazy gazowej od sumaryczni- i prężności par.

Podobnie, dla procesu przebiegającego pod stałym ciśnieniem przedeto-wić można wykres zależności temperatury wrzenia roztworu od jerro składu oraz składu fazy gazowej w zależności, od temperatury wrzenia (rysunek TT,8). Temperaturze wrzenia T₁ odpowiada ciecz o składzie oraz para o układzie X , cieczy o składzie x., odpowiada więc para o składzie . Na u.zyskanym wykresie łatwo jest. przedstawić przebieg destylacji prostej. Destylacjo ro«tworu o składzie x₁ rozpocznie się w temperaturze T.. Fierw-\f. porcj< por będą miały właściwy dla temperatury T. skład X₁ . Taki Sam ..••kład będzie miał destylat uzyskany przez skroplenie tych par. Destylat ordzie wzbogacony w stosunku do destylowanej cieczy w składnik lotniejazy.

U tamek mobwg sktadnika A

Rys. XI,9. Zależność temperatury wrzenia oraz składu fazy gazowej do składu fazy ciekłej

ilość tego składnika w destylowanej cieczy będzie się zmniejszać. Po pewnym czasie zawartość tego składnika w poddawanej destylacji cieczy może zmniejszyć się do Xg. Destylacja będzie biegła wtedy w temperaturze T-,, wyższej od , a skład destylatu będzie równy X^.

11.3*1*3* Azeotropia

Roztwory rzeczywiste wykazują na ogół mniejsze lub większe odstępstwa od prawa Raoulta* Prostoliniowa dla roztworów idealnych zaleleżność prężności par nad roztworem od składu roztworu staje się w przypadku roztworów rzeczywistych zależnością krzywoliniową. Układ może wykazywać na tyle duże odstępstwa od prawa Raoulta, że krzywa zależności prężności par nad roztworem od składu roztworu wykaże maksimum lub minimum* Układy takie noszą nazwę układów azeotropowych, skład roztworu przy którym występuje maksimum lub minimum prężności par nazywa się punktem azeotropowym, zaś roztwory o 8kładzie odpowiadającym punktowi azeotropowemu noszą nazwę miesza-

t“ consf.

Ułamek molowy składnika A

Ry3* 11.10. Roztwór idealny, układ azeotropowy ujemny, układ azeotropowy

dodatni

wrzenia

nin azeotropowych lub azeotropów (rys. 11.10). Jeżeli na wykresie zależności prężności par od składu występuje maksimum, to na wykresie zależności temperatury wrzenia od składu wystąpi w punkcie azaotropowym minimum, a układ taki nosi nazwę układu azeotrooowetro uiemneero. Jeżeli pręż-