%
■Fs “ ^2*
gdzie: Clt C2, C3 - stałe, które wyznaczymy z warunków początkowych,
określających położenie środka masy w chwili t — 0
Mamy stąd:
C2 = y°a,
c3 = z;
y; =
mi |
4 |
m2 x2 |
\ + |
m3 |
*3 | |
4 |
m2 |
4 |
m3 | |||
_ ml |
yi |
4 |
y2 |
4 |
m3 |
y3 |
4 |
w2 |
4 |
m3 | |||
_ ml |
*1 |
+ |
m2z2 |
4 |
m3 |
Z3 |
mi |
4 |
m2 |
4 |
m3 |
• |
i ostatecznie
1
4- -
F
t2 =
0,17 • 10~2 [m]
y, = y; = 2 • 10-2 [m]
=
-1,2 * 10'2 [m]
2.78
a. Jeżeli układ współrzędnych obierzemy tak, jak na rys.36, to ze względu na symetrię środek masy znajdzie się w punkcie P o współrzędnych (0, yj, gdzie
współrzędna
Rys.36
Jydm s \dm
Elementarną masę znajdujemy przechodząc do współrzędnych biegunowych
m
dm — pdS =
dx dy = ——2 r dr d(p
71R
Wtedy
y* =
R n
2
nR
2 • AA
r sm(p dr d(p = - —
3 71
o o
b. Obierzmy początek prostokątnego układu współrzędnych w wierzchołku stożka, a oś y skierujmy wzdłuż wysokości stożka (rys.37). Wtedy ze względu na symetrię mamy
oraz
ya =
3
h
y3dy
o
ponieważ
x : y = r : h,
Rys.37
a stąd
X =
hy
c. Środek masy znajduje się w punkcie o współrzędnych
x,
y* =
d. Zgodnie z rys.38 poszukiwany środek masy znajduje się w punkcie P o współrzędnych ( — xs, 0). Wartość x-owej współrzędnej tego punktu znajdziemy
łatwo, jeśli rozważaną powierzchnię
podzielimy na krążek o promieniu ^ o
JL*
środku w punkcie Px, będącym także jego środkiem masy oraz na część, która ze względu na symetrię ma środek masy w punkcie P0, tj. w środku prostokąta o bokach a, b. Przesuwając wtedy początek układu współrzędnych do wypadkowego środka masy układu Rys.38 (punkt P), mamy
X