układów aromatycznych, których nie uaktywnia obecność podstawników elektrodo-datnich. Szybkość reakcji bromowania takich pierścieni aromatycznych wzrasta znacznie przy zastosowaniu katalizatorów typu kwasów lub zasad Lewisa jak AlClg, FeBr3, ZnCl2 lub pirydyna. Fakt ten potwierdza przyjętą obecnie, następującą hipotezę przebiegu reakcji [43]:
Zgodnie z tą hipotezą, w momencie reakcji na cząsteczkę bromu działają dwie przeciwstawnie skierowane siły: odpychająca elektrony wywierana przez nukleo-filowy układ aromatyczny i przyciągająca elektrony wywierana przez czynnik elek-trofilowy, jakim jest katalizator. Powoduje to daleko idącą polaryzację cząsteczki bromu, a następnie zerwanie wiązania między jej atomami i powstanie kationu bro-moniowego i anionu bromkowego (Br+ i Br~). Powstały kation Br+ zostaje przyłączony do pierścienia aromatycznego, a anion do cząsteczki katalizatora. W następnym stadium reakcji utworzony anion FeBrj odrywa proton od układu aromatycznego z wydzieleniem bromowodoru i odtworzeniem katalizatora FeBr3.
Podstawniki elektronotłoczące, a zwłaszcza grupy NH2 i OH, połączone bezpośrednio z pierścieniem benzenowym uaktywniają go w znacznym stopniu umożliwiając bromowanie bez zastosowania katalizatorów. Wpływ kierujący tych podstawników w reakcji bromowania jest zgodny z regułą podstawienia elektrofilowego. Powodują one zagęszczenie ładunków ujemnych w położeniach orto i para, i kierują tam atomy bromu, ułatwiając jednocześnie przebieg reakcji.
Bromowanie fenoli i amin aromatycznych [35] może prowadzić do utworzenia jedno-, dwu-, trój-, a nawet czterobromopochodnych. Kolejność podstawiania atomów wodoru atomami bromu zależna jest między innymi od temperatury reakcji [35].
Ponieważ atom bromu ma możliwość zastąpienia wodoru tylko przy węglu, który za pośrednictwem podwójnego wiązania tworzy enol z grupą OH [35], przy zlokalizowaniu wiązań w fenolu mógłby on zająć tylko jedno położenie orto. Dzięki istnieniu form mezomerycznych fenolu i związaną z tym obecnością ruchomego podwójnego wiązania, bromowanie zachodzi równorzędnie w obydwóch położeniach orto w stosunku do grupy fenolowej lub aminowej.