* Diagnostyka laboratoryjna i fizjoterapeutyczna w reumatologii
•Rozwój reumatologii polskiej wiąże się z intensywna działalnością po drugiej wojnie światowej trzech wybitnych ludzi nauki: prof. Eleonory Reicher, prof. Stefana Kwaśniewskiego i prof. Kazimierza Stojałowskiego.
•Prof. Reicher zorganizowała od podstaw Instytut reumatologii, wdrożyła nowe metody rehabilitacji, zainicjowała rozwój powszechnego lecznictwa reumatologicznego na terenie kraju.
•Prof. Kwaśniewski zapoczątkował badania roli czynników zakaźnych w etiopatogenezie chorób reumatycznych, badania krążenia obwodowego w patogenezie rzs.
Prof. Stojałowski prowadził badania morfologiczne w ostrych i przewlekłych zapaleniach stawów, oceniając histogenezę zmian w różnych jednostkach chorobowych. Był jednym z pierwszych badaczy, który określił rolę paciorkowców IJ-hemolizujących w patogenezie gorączki reumatycznej.
•Obecnie w Polsce poza Instytutem Reumatologii funkcjonują duże szpitale reumatologiczne (Ustroń, Kraków, Sopot, Śrem) oraz 5 klinik : Białystok, Katowice, Lublin, Poznań, Szczecin.
•Siec przychodni reumatologicznych rozwinęła się we wszystkich miastach- Szpital im. Kopernika.
•Od kilkudziesięciu lat istnieje Polskie Towarzystwo reumatologiczne utrzymujące kontakty z Europejską i światową Ligą Przeciwreumatyczną.
•W tkance łącznej najczęściej występuje wiele różnych komórek.
•Wyjątkiem jest chrząstka budowana przez chondrocyty i chondroblasty, te jednak nie są identyczne w różnych okolicach.
•Leukocyty krwi jak i komórki naczyń krwionośnych są również stałymi składnikami tej tkanki.
•Fibroblast i fibrocyt,
•Makrofag,
•Komórka tuczna,
•Receptory komórkowe i glikoproteiny substancji międzykomórkowej łączące komórki z otoczeniem;
-Integryny,
-Glikoproteiny 'łączące” tkanki łącznej.
•Składniki substancji międzykomórkowej -Włókna kolagenowe,,
-Włókna i błony sprężyste,
Proteoglikany, główny składnik substancji podstawowej
•Zapalenia (inflammatio) jest złożonym dynamicznym i uporządkowanym procesem zachodzącym w żywych tkankach, po zadziałaniu bodźca uszkadzającego.
•Bierze w nim udział wiele współzależnych mechanizmów fizjologicznych zarówno humoralnych, jak i komórkowych związanych z neutralizacją i usunięciem czynników przyczynowych oraz naprawą uszkodzonych tkanek.
-W przebiegu miejscowego odczynu zapalnego odróżnia się fazę gojenia.
-Etapy zmian nakładają się na siebie, ale poszczególne zjawiska kolejno dominują.
•Czynnikami wywołującymi zapalenia mogą być:
-Bodźce swoiste związane z odpowiedzią immunologiczną,
-Bodźce nieswoiste, do których zalicza się czynniki zewnętrzne (fizyczne, chemiczne, biologiczne), jak i rzadziej wewnętrzne (zatory, zawały, nowotwory).
•Odpowiedź immunologiczna łączy się nierozerwalnie z procesem zapalnym biorąc udział nie tylko w jego inicjacji, ale włączając się swoimi składowymi na każdym etapie rozwoju zapalenia.