Img10306

Kto z was chciałby być pierwszym ochotnikiem?...

Proszę kazać poszukać pierwszemu dziecku poważną minę. Inne miny, ja-kie dadzą się prawdopodobnie zauważyć w grupie, to: radosna, zmęczona, znudzona, pełna zaniepokojenia, podniecona itd. IV ten sposób można wybrać od 5 do 6 dzieci. Podczas podsumowania — i także później—prowadzący stawia grupie inne zadania, np.: „Rozejrzyjcie się wokół siebie. Gdzie widzicie... minę?”

KRYTERIA OCENY

O Co podobało mi się w tej grze?

O Łatwo czy trudno przychodzi mi zrozumieć wyraz twarzy innych? O Czy właściwie zwracam uwagę na to, co wyraża moja twarz?

O Czyją twarz w grupie obserwuję szczególnie uważnie?

O Na którą twarz zwracam najmniej uwagi?

O Jaki wyraz twarzy u innych podoba mi się najbardziej?

O Jaka mina kierującego grupą powoduje, że się boję?

O Kto w grupie robi wiele różnych min?

O Kto w grupie ma najczęściej ten sam wyraz twarzy?

DOŚWIADCZENIA

Ponieważ komunikowanie się za pomocą nonwerbalnych sygnałów jest jakby tematem tabu, niektórzy uczniowie mają na początku trudności z takimi i podobnymi grami. Dlatego ważne jest, aby prowadzący przekonywali dzieci, że mają prawo zwracać uwagę i mówić na temat niewerbalnych sygnałów.

Gra ta ma sens, jeśli się uwzględni także w innych sytuacjach taki rodzaj porozumiewania się. Należy zachęcać dzieci do odgadywania, co wyrażamy przez własną twarz i co wyrażają nią inni. Chodzi także o to, aby dzieci sprawdzały, czy dana osoba rzeczywiście tak się czuje, jak można by przypuszczać na podstawie obserwacji.

OBRAZY WYOBRAŹNI

(K. W. Vopel)

CELE

Ten eksperyment poucza dzieci, jak można—czasem dosyć precyzyjnie — wyrazić wizualne postrzeganie za pomocą mowy. Równocześnie ćwiczą one w wyobraźni tworzenie obrazów i łączenie w całość szczegółów opisu ustnego.

UCZESTNICY

Wszyscy od lat 10. Ta gra powinna być zastosowana dopiero wtedy, gdy dzieci poznały inne łatwiejsze formy zabaw na postrzeganie i brały w nich czynny udział.

CZAS TRWANIA Od 30 do 45 minut.

POMOCE

Do przeprowadzenia tej zabawy konieczne są różne rzeczy, w tym przedmioty codziennego użytku oraz owoce, np. cytryna, jabłko, kamień, gumka, poduszka, drewienko, filiżanka itd.

PRZEBIEG GRY

^ Chcą dzisiaj wypróbować z wami grą, w której musicie siągać do waszej fantazji. Możecie w związku z tym przekonać siąo tym, jak dobrze potraficie słuchać i czy znacie rzeczywiście przedmioty, które pojawiają sią na co dzień w waszym otoczeniu. Za chwilą wszyscy zamkniecie oczy. Wybiorą sobie jedną osobą, która otrzyma ode mnie jakiś przedmiot i bądzie musiała opisać go na tyle dokładnie, na ile potrafi, czyli materiał, wielkość, ciążar, formą, poszczególne cząści składowe, strukturą i właściwości powierzchni lub warstwy zewnętrznej. Nie może ona powiedzieć, do czego używa sią tego przedmiotu, po to, żeby nie odgadnąć zbyt szybko, o jaki chodzi.

Teraz podam wam przykład. Zamknijcie oczy... Ta rzecz, którą właśnie mam w rące, jest z metalu. Składa sią ona z dwu prawie tak samo wyglądających cząści metalowych, połączonych mniej więcej w środku za pomocą nitu. Na ich jednym końcu jest ucho, za które można uchwycić ten przedmiot, a na