Rys. 7. Różne kształty skrzydeł i stateczników modeli szybowców
Prawdziwy szybowiec Jest obciążony w przedniej części kadłuba, gdzie siedzi pilot. Model szybowca musi być również obciążony w przedniej części przez nasunięcie na listewkę 1 końcówki 5. Na końcówkę 5 (rys. 6b) nadaje się „kapturek” pisaka lub inna rurka. Do wnętrza końcówki 5 będziemy wkładać dodatkowy balast obciążający — np. kawałki ołowiu, cyny lub małe gwoździki.
Wielkość tego obciążenia ustalimy doświadczalnie podczas próbnych lotów.
Zwróćmy uwagę na rys. 6b, na którym przedstawiono przednią część samolotu w widoku z boku. Widać tutaj, że skrzydła 3 są lekko wygięte w kształcie łuku. Przeprowadzając próbne loty modelu możemy jeszcze wygiąć końce skrzydeł jak na rys. 6c.
Dla uzyskania równomiernego lotu konieczne jest prawidłowe wygięcie stateczników poziomych 4a, co uzyskamy przez różne próbne ustawienia.
Prawdziwy konstruktor nie jest zadowolony z pierwszego rozwiązania i zawsze poszukuje dalszych usprawnień.
Według opisu przedstawionego na rys. 6 możemy budować dalsze ulepszone modele miniaturowych samo-lotów-szybowców. Prosty kształt skrzydeł (rys. 7a) możemy zastąpić skrzydłami zwężającymi się (rys. 7b). Najlepiej będzie, jeśli podpatrzymy kształty i proporcje prawdziwych szybowców i według ich kształtów zaprojektujemy własny model latający.
Samolot-szybowiec, którego kształt przedstawiono na rys. 7c, wymaga większego obciążenia przedniej części kadłuba, lata szybciej, lecz niezbyt daleko.
Ciągnik rolniczy Jest zbudowany z pudełek po zapałkach, szpulki na nici, tektury i brystolu.
Dwie „szufladki" pudełek po zapałkach składamy tak, jak pokazano na rys. 8a. Złożone ścianki oprócz sklejenia należy zeszyć mocną nitką. Na połączone „szufladki" nasuwamy zewnętrzne części pudełek.
Na rys. 8b pokazano widok z boku, a na rys. 8c — widok z góry całego ciągnika. Pudełko 1 (rys. 8b), ustawione pionowo na dłuższej podstawie. będzie silnikiem ciągnika, a pudełko 2 ustawione poziomo — skrzynką biegów i obudową przekładni głównej ciągnika. Takie zespoły ma prawdziwy ciągnik. W naszym modelu elementem napędowym będzie zwykła gumka.
Przez szpulkę 3 (rys. 8c) Jest przeciągnięta gumka 4. Jest to tzw. gum-ka-recepturka, krążek gumy z dętki rowerowej lub związana gumka modelarska. Z lewej strony szpulki (na rys. u dołu) gumka 4 jest zaczepiona na odcinku zapałki 5. Gwoździk 6 zapobiega przekręcaniu się zapałki. Z drugiej strony gumka 4 jest założona na zapałce 7. Między zapałką 7 a boczną ścianką szpulki J gumka jest przeciągnięta przez krążek 8 wycięty ze zwykłej świeczki. Krążek 8 ze świeczki jest łożyskiem oporowym umożliwiającym lekkie obracanie się zapałki.
Po skręceniu gumki (przez obracanie zapałki) możemy ustawić szpulkę na podłodze. Rozkręcająca się gumka napędza (obraca) całą szpulkę, która jedzie po podłodze. (Uwaga: w próbnym modelu zastosowano szpulkę na nici o średnicy „kół" — 36 mm 1 długości całej szpulki — 39 mm. Jeżeli zastosujemy szpulkę o innych
17