img155 (10)

155

155

Rys, 168

doprowadzeniu do ostrości obrazu śrubą lunety doprowadzamy libelę rurkową do górowania śrubą elewacyjną i dokonujemy odczytu z łaty, zapisując go jako odczyt wstecz O_w, następnie po zwolnieniu śruby aliCady celujemy na łatę ustawioną ca punkcie B, doprowadzamy obraz do ostrości i li-belę do górowania, łartość z łaty zapisujemy jako odczyt w przód 0^.

(Przy niwelatorach samopozlomującyoh odpada ustawianie libeli rurkowej do górowania). Jest to tzw. niwelacja za środka, w której eliminujemy główne błędy występujące przy niwelacji. Obliczenie różnic odczytów, a mianowicie

°w “ °p ^{s 4h}AB    '

daje odpowiedź ca określenie różnic wysokości między puoktani terenu A i 3, zaznaczonych na rysunku 168.

Odwrotne ustawienia łaty (rys, 169) pozwala określić różnicę wysokości według wzoru

dn_AB-o_w + o_p    (&e)

zaś dla sytuacji przedstawionej na rysunku 1?0

^AhAB ³ “°w " °p    <*»

Sytuacje położenia znaków wysokośalowych, przedstawlocych na rysunkach 169 i 170, zaohodzą dość często w geodezji górniczej lub pomiarach sytjacy jno-przemysłowych, co zmusza do przystawienia do znaków łat odwrotnie (żaren ku górze), zwanych łatani wiszącymi.

Przekrój pionowy chodnika