202
202
Sys. 215
oo 200 - 50C km, Aby ściśle określić położenie punktów triangulacyjnych a3 powierzchni odniesienia, wykonujemy ponscito pomiary astrcncnlcz-ne azymutu 1 współrzędnych gcograficzrych, zwykle na jednym z punktów boku sieci triangulacyjnej rozwiniętego w bazy (tzw, punkty Łapiącej), T} obliczeniach sieci triangulacyjnych głównych opieramy się również na pomiarach grawimetrycznych.
25a podstawie pomierzonych elementów oblicza** ray współrzędne punktów triangulacyjnych. Obliczenie -wykonujemy - b zależności od wymaganej dokładności - na elipsoidzie, kuli lub płaszczyźnie jako powierzchni odniesienia stosując wyrówna nie,
Sieci triangulacyjne państwowe typu klasycznego są zakładane zwykle w czterech etapach nazywanych rzędami.
Układ państwo?/* j sieci triangulacyjnej 2 rzędu obejmuje przylegające do siebie trójkąty o bokach około 25 tao długości, które tworzą sieć wieńcową, obejmującą cały obszsr kraju, Łańcuohy wieńców pomiędzy węzłami przebiegają w kierunkach południkowych i równoleżnikowych w odstępach nie przekraczających 200 tan, 7} węzłach wieńców zakładane są sieci bazowe i punkty Laplecej, a wewnątrz wieńców - cleai wypełniające. Dalszym rozwinięciem układu państwowego są sieci triangulacyjna XI rzędu o bokach około 20 - 12 km, sieci III rzędu o bokach 6- 10 km i wreszcie sieci IV rzędu stanowiące dowolna układy punktów wyznaczonyoh sa pu-ncą łańcuchów trójkątów lub wcinań jako ostateczne zagęszczenie dane-obszaru punktami triangulacyjnymi.
Sieć wypełniająca jest siecią małotiójkątową, unikaną w dawnych rozwiązaniach, i opiera się na oryginalnej koncepcji polskich autorów. Sieć la również może być wykor^stana nie tylko jako osnowa geodezyjna, ale i do lokalnych badań kształtu geoidy.