img851

Czujemy powietrze, którym oddychamy

Zrozumienie tego zjawiska jest dla dzieci trudne, ponieważ wdechu i wydechu nie wykonują świadomie, a powietrza nie mogą zobaczyć.

Poniższe zabawy „unaocznią” im ich powietrze do oddychania.

Sfuchanie oddechu

Z otwartymi ustami dzieci głośno wykonują wdechy i wydechy. Ćwiczenie to trwa krótko, gdyż grozi zawrotami głowy.

Sfuchanie oddechu w ciele

Dziecko kładzie się i spokojnie oddycha. Drugie dziecko słucha po prawej stronie klatki piersiowej (po lewej stronie bicie serca głuszy inne dźwięki) odgłosów oddechu w płucach. Jeśli wokół jest cicho, wyraźnie można usłyszeć odgłosy ssania i pompowania. Emocjonujące doświadczenie dla dzieci!

Stetoskop

Czy macie możliwość wypożyczenia stetoskopu od lekarza? Wówczas przedszkolaki mogłyby jeszcze lepiej usłyszeć wdech i wy-₇ dech powietrza.

Gorący oddech

Dzieci wydychają powietrze na powierzchnię ręki i czują ciepło. Powietrze ma temperaturę naszego ciała.

Dzieci wykonują wdechy i wydechy trzymając dłoń przy ustach. Czują przy tym, jak powietrze jest wciągane do ust i znów wydychane.

Dzieci poczują ten ruch powietrza silniej, jeśli będą trzymać obydwie ręce przed nosem i usta wysuną jak do gwizdania.

Obowiązuje zasada: nie oddychać zbyt mocno, by nie dopuścić do hiperwentylacji!

Wilgotny oddech

Gdy dzieci chuchną na szklankę lub lustro, zobaczą, jak szkło pokrywa się wilgocią. Powietrze, które wydychamy, jest więc wilgotne.

Przyrząd do pomiaru powietrza

Ten. przyrząd do pomiaru pokaże dzieciom, ile powietrza mogą pobrać w swe płuca i znów wydmuchać. Zdumiewająco dużo!

Do poniższego eksperymentu po-irzebna jest przezroczysta butelka, na przykład po wodzie mineralnej, cienki i przezroczysty wąż długości przynajmniej 50 cm i duża miska, (idy zgromadzimy materiały, możemy zacząć.

1.    Miskę napełniamy wodą, którą barwimy farbami akwarelowymi lub atramentem;

2.    Butelkę trzymamy pod wodą, aż będzie całkiem pełna;

3.    Potem ustawiamy ją otworem do dołu w pozycji pionowej i wpro-wadzamy węża w doi do szyjki,

4.    Teraz jednokrotnie głęboko wdychamy powietrze i silnie dmuchamy do węża. Wydalone powietrze wzniesie się w formie pęcherzyków wysoko w butelce i wyprze wodę;

5.    Wówczas należy palcami zacis-nąć koniec węża i wyciągnąć go z butelki;

6.    Mazakiem zaznaczamy na zewnętrznej ściance nowy poziom wody w butelce. Obok zapisujemy imię, gdyż oczywiście wszystkie dzieci będą chciały przeprowadzić ten eksperyment i zmierzyć swój oddech.

Powietrze do oddychania

45