IMGP0418

981. Jean-Lous Schen-er. zJofy i z>efcny wieczorowy strój .peamowy’ z pścowanej krepy. zma 1968. P&yz. musie de la Modę et du TscbJe. zbiory

Uwc

982. Emmanud Ungaro. płaszcz w kolorze ^cwarełovego* różu zdublowanej krepy tartej, pantofle

z kwadratowymi noskami, dobrane kolorystyczne podkolanówki. lato 1968. fVyz. musće de la Modę et du Textrle, zbory UfAC

983. Ruben Torres, stroje umsex francuskiej ekipy na igrzyska olimpijskie w Grenoble, zfozone z obcisłych spodni

z ciemnoniebieskiego elastiku i białej tuniki z niebieskim przybraniem w dwóch odoenach, 1968. Fot. ProLr/ost Masurel.

1965-1970

Andre Courreges zdążył już na trwałe zapisać się w historii ubioru. Podobnie jak Paul Poiret. na początku stulecia, potrafił on kobietom swojej epoki zaoferować ubiór dostosowany do ich różnorodnych aspiracji, pozbawiony odniesień do przeszłości, w którym mogły czuć się swobodnie i prowadzić aktywne życie.

W historycznej już kolekcji wiosenno-letniej z 1965 roku [ił. 970], starannie przemyślany krój o wraźnej linii nadawał niespotykany dotychczas wymiar sukniom bezrękawni-kom o długości sięgającej przed kolana (czego nigdy wcześniej nie widywano). Wyrazistego wizerunku młodej sportsmenki bez kompleksów dopełniały białe skarpety, krótkie botki z kwadratowym noskiem, krótkie białe rękawiczki, plastikowe okulary. Jedocześnie zaprezentowano spodnie z obniżoną talią i szerokimi nogawkami, noszone o każdej porze dnia z tuniką lub bolerkiem. Ubiory codzienne utrzymane były w jaskrawych kolorach lub szyte z tkanin w geometryczne wzory, z nielicznymi szwami podreślonymi podwójnym stębnowaniem. Te same modele dominował)* też w stroju wieczorowym, lecz szyte były z organdyny lub z cienkiego płótna. Moda ta tworzona dla przebojowej młodzieży, prezentowana w śmiałym stylu, odniosła natychmiastowy sukces i szybko upowszechniła się, gdyż wyrażała ducha nowych czasów.

PIERWSI STYLIŚCI

976-980, 982. 984. Zadebiutowali około 1960 roku. projektując firmowe kolekcje pret-a-porter dla młodzieżowej klienteli. Nie rezygnując z cechującej haute couture troski o wysoką jakość, dom mody Chloe, założony przez Jacques*a Leloira i Gaby Aghion, stał się wylęgarnią młodych talentów, takich jak Christiane Bailły [il. 976], Michele Rosier [ii. 977], Gerard Pi part. Tan Guidicelli, Guy Paulin czy Karl Lagerfeld. Niektórzy z nich zołożyli później własne firmy: Guy Paulin. Kari Lagerfeld czy Christiane Bailly, współpracująca z Emmanuelle Khanh w domu mody Emma Christie (il- 980].

Po zakończeniu współpracy z Chloe i z młodymi stylistami małżeństwo Jacobsonów założyło własną firmę Dorothee Bis. specjalizującą się w szyciu ubrań z dzianiny [il. 979]. Także Sonia Rykiel zadebiutowała kolekcjami z dzianiny sprzedawanymi w jej butiku „Laura" [por. il. 994]. Daniel Hechter odniósł sukces dzięki projektom ubiorów inspirowanych strojami sportowymi [il. 798], a Jean Bousquet w firmie Cacharel dzięki bluzkom z kreponu i bawełny „Liberty"

[por. il. 990]. Mary Quant zaproponowała długość mini i ubierała „swinging London" [fot. 984].