■
MODA KOŃCA XX WIEKU
1046. Jean-faul Gaultier, aktorka Rosy de fttfma ubrana w T-shirt ze stretchowego tiulu z drukowanym deseniem przypominającym tatuaż, haftowaną spódnicę, czarną kamizelkę inspirowaną XVIII-wieczną męską kamizelką i pterongową biżuterię, lato 1994. Archiwum Jean-f^ul Gaultier.
ekscentrycznych po całkiem klasyczne. Pojęcie „total look", czyli wyglądu w całości prze-myślanego przez kreatora, zdawało się dawać prostą odpowiedź na problemy codziennej elegancji, podobnie jak zasada koordynacji ubioru, której pionierką była Sonia Rykiel.
W zrost znaczenia dodatków w kobiecej garderobie, zauważalny od początku lat osiemdziesiątych, zdaje się wiązać z ich szerszym stosowaniem przez kreatorów' mody. Zadaniem dodatków jest dopełnienie sylwetki i dodanie jej wyrazistości. W niektórych przypadkach stały się one znakiem rozpoznawczym stylu kreatora. na przykład Jeana-Paula Gaultiera [ił. 1046],
MŁODZI KREATORZY
1035, 1036, 1047. Zainteresowanie ze strony mediów, jakim cieszyła się moda od początku lat 80., skłoniło wielu młodych twórców do zajęcia się projektowaniem ubiorów.
Próbowało wielu, ale tylko nieliczni zdobyli przychylność publiczności i słąwę.
1047. Xuły Bet. kamizelka z szarego sztucznego futra i fioletowa kurtka z lycry z zaznaczonymi szwami, czarna spódnica z lycry, zima 1995 r. Archiwum Xuly Bet.
1048. Walter van Beirrendonck dla W & LT (Wild and Lethal Trash), finał pokazu, zima 1995. Archiwum W & LT
1049. Sonia Rykiel, komplet długa czarna marynarka i czarne szorty z nisko noszonym pasem, lato 1996. Archiwum Sonia Rykiel.