IMG42 (4)

POIZOMETRYCZNA RELAKSACJA MIĘŚNI

Pobometryczna relaksacja mięśni przewyższa powszechnie stosowną metodę redresji (ćwicaeń biernych redresyjnych, wyciągów redresyjnych). Stosowana jest wyłącznie w poypadku ograniczenia zakresu mchu w stawie, spowodowanego przykurczem mięśniowym.

Na zachowanie fizjologicznych właściwości mięśni wpływa unerwienie zarówno ośrodkowe jak i obwodowe oraz prawidłowe krążenie krwi, łącznie z ogólną homeostazą ustroju. Prawidłowy mięsień wykazuje elastyczność i kurczliwośó, związane z jego właściwościami strukturalnymi oraz swoista oporność i rozciągliwość, występujące podczas biernego rozciągania.

W przypa&ai występowania przykurczów występuje często uszkodzenie naczyń krwionośnych i nerwów w wyapiku ucisku skróconych mięśni, a pacjent może odczuwać zmęczenie, uczucie sztywności w skróconych mięśniach, Ból może promieniować do innych mięśni lub struktur. Zła kondycja fizyczna, zła koordynacja, nieprawidłowo wykonywane mchy w stawach zmieniają okrwieoie. Zgodnie z Jandą powyższe odćhylnia doprowadzają do mikrourazów, co w dalszym gapie zwiększa bólu, sztywność i skrócenie mięśni. W zaawansowanych przypadkach występuje zaburzenie funkcji stawu i zmiany degeneracyjne. Jedynym wyjściem w tych przypadkach jest . wprowadzenie odpowiednich technik rozciągających mięśnie

Poi20metryczną relaksację mięśni wykonuje się cyklicznie. Każdy cykl składa się z trzech faz. Wymaga od pacjenta dużej koncentracji i współpracy z terapeutą Podczas przeprowadzania terapii należy zadbać o komfortowe warunki dla ćwiczącego, szczególnie o ciszę i spokój w sali | ćwiczeń.

Przeciwwskazaniem do stosowania poizometrycznęj relaksacji mięśni są odchylenia w ruchu stawowym spowodowane przykurczem torebki stawowej i więzadeł, czyli tkanek mefcurczliwych. Z tego powodu przed zastosowaniem poizometrycznęj relaksacji mięśni należy

określić pierwotną przyczynę ograniczenia mchu w stawi e-W- tym. celu .należy. przeprowadzić__

badanie stawu poprzez określenie:

| • masy, istnienia obrzęków

•    jakości biernego ruchu końcowego, tzw. feel end ( najważniejsza cecha omówiona później),

•    morca torebkowy,

•    rozciągnięcia mięśni, elastyczności mięśni,

•    zakresu ruchomości w stawach,

•    gry stawowej - polega na zastosowaniu glidingu i/lub odciągnięcia powierzchni stawowych. Każdy terapeuta musi umieć oceniać grę stawową w każdym niebu w stawie, która największa. jest w najbardziej rozluźniającej pozycji, określonej przez tzw. wzorzec torebkowy i minimalna przy ekstremalnych zakresach mchu. Przed wprowadzeniem technik terapeutycznych zawsze należy zbadać grę stawową gdyż jakiekolwiek nieprawidłowości znaszają w pierwszej kolejności do przywrócenia prawidłowej gry stawowej, a dopiero późnej można wprowadzać lub kontynuować zastosowane już techniki stretchmgu lub poćzometrycznej relaksacji mięśni