102
ma u większości omawianych tu gatunków pędraków kształt poprzecznej, czasem lekko łukowatej szczeliny, a jedynie u guniaka ezerwczyka otwór odbytowy ma kształt zbliżony do trójkąta. Pędraki obu gatunków chrabąszczy charakteryzują się tym, że dwa równolegle rzędy krótkich, mocnych kolców, ustawione prostopadle u stosunku do szczeliny otworu odbytowego, sięgają wyraźnie poza pole oszczecone. pokrywające analną część stemitu. Cechą umożliwiającą odróżnienie pędraków chrabąszczy (wśród żywych okazów) jest to, że w przeciwieństwie do innych gatunków nie potrafią one chodzić. Odróżnienie gatunków pędraków chrabąszczy jest trudne lub wręcz niemożliwe. U żywych osobników można zauważyć, że chrabąszcz kasztanowiec charakteryzuje się ciemniejszą, czcrwonobrunatną barwą puszki głowowej i tergitów tułowia, natomiast pędraki chrabąszcza majowego sit jaśniejsze. Ciało dorosłych pędraków chrabąszczy osiąga długość do 65 mm. a szerokość puszki głowowej - do 6.5 mm (tab. 8.1).
Podobne do pędraków chrabąszcza są pędraki ogrodnicy, ale są one z reguły mniejsze (poniżej 30 mm długości), a podwójny prostopadły rząd kolców mieści się prawie całkowicie w analnym polu oszczeconym.
Pędraki jedwabka charakteryzują się jasnożółtawym ubarwieniem oraz łukowatym, poprzecznym do osi segmentu ustawieniem brunatnych kolców. Osiągają one długość do 24 mm.
Pędraki listnika zmiennobarwnego | |||
Tabela 8.1 |
i walkarza lipczyka mają dwa krótkie, rów- | ||
Wymiary pędraków chrabąszczy - |
Melolontha |
nolcglc rzędy kolców całkowicie mieszczą- | |
Stadium |
Długość ciała |
Szerokość |
ce się u' oszczeconym polu. Rzędy te usta- |
larwalne |
głowy |
wionę są prostopadle do szczeliny otworu | |
(mm) |
(mm) |
odbytowego. Rozpoznanie tych gatunków | |
I |
10-28 |
2.5 |
nie nastręcza najmniejszych trudności. Pę- |
II |
29-38 |
4,0 |
draki walkarza lipczyka osiągają długość |
III |
39-65 |
6.5 |
do 75 mm (tab. 8.2). a kolce w rzędach są |
niewyraźne i bardzo krótkie. Pędraki listni- | |||
Tabela 8.2 |
ka zmiennobarwnego osiągają długość do | ||
Wymiary pędraków watkarza lipczyka |
38 mm. a omawiane kolce są wyjątkowo | ||
długie i cienkie, tak że kolce z przcciwnvch | |||
Stadium |
Długość ciała |
Szerokość |
rzędów zachodzą na siebie. |
(mm) |
(mm) |
Długość pędraków guniaka czcrwczy- | |
1 |
25 |
2.7 |
ka dochodzi do 50 mm (tab. 8.3). Wokół |
II |
26-49 |
5.2 |
trójkątnej szczeliny otworu odbytowego król- |
III |
50-75 |
8,5 |
kie, mocne kolce ustawione w rzędy |
o kształcie niepełnej kotwicy. | |||
Tabela 8.3 |
Chrabąszcz m a j o w y - Melolont- | ||
Wymiary pędraków guniaka ezerwczyka |
ha melolontha L. W Polsce występuje | ||
Stadium |
Długość ciała |
Szerokość |
głównie w południowo-zachodniej i za- |
larwalne |
głowy |
chodnicj części kraju oraz lokalnie także | |
(mm) |
(mm) |
w centrum i na wschodzie. Najchętniej /a- | |
1 |
13 |
2.0 |
siedla gleby gliniasto-piaszczyste i piaski |
" |
14-37 |
3.0 |
drobnoziarniste o wilgotności 6-7% i tent- |
III |
38-50 |
4.6 |
peraturze 17-20'C w sezonie wegetacyj- |
nym. Występuje na siedliskach borów świeżych, mieszanych i liściastych. Unika olsów i borów suchych.
Na wiosnę, po rozwoju liści na drzewach (gdy temperatura gleby na głębokości 10 cm wynosi 9-14'C), owady dorosłe opuszczają kolebki poczwarkowc, w których zimowały. Przypada lo zwykle na pierwszą połowę maja. na godziny zmierzchu. Jako pierwsze pojawiają się samce, w kilka dni później samice. Lol wieczorny składa się z dwóch wyraźnych faz: w pierwszej chrząszcze kierują się w stronę najwyższego punktu zarysowującego się na jasnym nieboskłonie - są to pagórki, wzgórza lub kępy wysokich drzew, tam zataczają kola i lot wkracza w drugą fazę: wyszukiwania miejsc do żerowania, a następnie do składania jaj. Żer uzupełniający prowadzą chrabąszcze na liściach drzew liściastych, głównie na dębach, brzozach, owocowych, rzadziej ogryzają kwiatostany na modrzewiu i sośnie. Szczególną wartość pokarmową decydującą o aktywności płciowej i płodności stanowią zawarte w liściach drzew taniny i białka. Lot godowy o opisanym przebiegu jest powtarzany codziennie przy dobrej pogodzie, a szczególnie wówczas, gdy wieczory są cieple.
Żer uzupełniający i regeneracyjny jest intensywny i rozrzutny. Często można obserwować. zwłaszcza gdy rójka jest silna, a drzew liściastych mało, że są one szybko pozbawiane liści, których resztki w dużych ilościach leżą na ściółce leśnej lub glebie. W ciągu dnia chrząszcze są odrętwiałe i masowo pokrywają drzewa żywiciclskic. trzymając się liści i pędów skurczonymi odnóżami. Rójka i składanie jaj trwa około 30-40 dni. po czym chrząszcze giną.
Chrabąszcz majowy składa jaja głównie na terenach otwartych, a więc tak/e w -/kółkach i uprawach, przy czym wybór miejsc otwartych jest tu potęgowany ciepłą pogodą. Gdy maj jest chłodny, to znaczna część jaj może być składana także pod okapem drzewostanów. Jaja składane są w kilku złożach, po 10-30 sztuk w każdym, w glebie na głębokości około 10-30 cm. w odstępach kilkudniowych. Samica składa łącznic do 70 jaj. Jaja są białe, owalne w zarysie i początkowo mają średnicę około 1.5 mm. następnie u wyniku silnej higroskopijnośei powiększają się one trzykrotnie i przybierają kulisty k-/tałt.
Wylęg pędraków następuje po 4-6 tygodniach. Przebywają one wówczas wspólnie w wierzchniej warstwie gleby i odżywiają się martwymi, drobnymi szczątkami ro-lin oraz najcieńszymi korzonkami różnych roślin zielnych. W pierwszym roku nic wyrządzają szkód w szkółkach i uprawach. Zimują w głębszych warstwach globy. Zasięg pionowej migracji zależy od temperatur zimowych, zwykle sięga 60-80 cm. Na wiosnę. po odnurzmę ciu gleby, gdy jej temperatura osiągnie +7’C. pędraki wędrują ku powierzchniowej warstwie gleby i kontynują żer. pobierając podobny pokarm jak poprzednio, ze wzrastającym udziałem żywych drobnych korzeni. Na przełomie czerwca i lipca następuje pierw -/e linie nic. Pędrak w drugim stadium larwalnym odżywia się korzonkami drzewek, ugryzaiąc iu nich delikatną korę. Szkody powiększają się po drugim zimowaniu, a dokładnie |s> drugim linieniu, które następuje późną wiosną w trzecim roku życia larws W tym cza.-ic ohgts i nc są grubsze korzenie, a zjadane w całości małe korzonki siewek i sadzonek os- s v Wreszcie następuje trzecie zimowanie, potem bardzo intensywny żer pędraków i o-uum-linienie, które ma miejsce na przełomie czerwca i lipca. Bezpośrednio po mm pęJi.iki pi .
mieszczają się na głębokość 20-50 cm i przcpoczwarczają w kolebce poczwarkowei.....i
mowanej w glebie. Po 6 tygodniach w kolebkach pojawiają się postacie dorosłe - hi óm czy. które pozostają aż do wiosny w glebie Przypadki wylotu chrabąszczy na u -u «ą