232
232
Tabela 62
Określane bezącego przyrostu rmąższości Omwosu™ 13 ponoć* i*** przyrostu mu**-szoso Bormwfaego
0,1 |
S |
N, |
* |
z, | |
22 |
13 |
20 |
1.7 |
0.0665 |
0.4645 |
:1 |
36 |
21 |
1.9 |
0.0850 |
3.0600 |
26 |
66 |
22 |
II |
0.1060 |
6.9960 |
a |
75 |
23 |
2J |
011291 |
9.6825 |
30 |
*6 |
24 |
16 |
11599 |
13.7514 |
J2 |
71 |
24 |
11 |
0.1817 |
119007 |
34 |
44 |
2J |
JjO |
0.2122 |
10.3978 |
36 |
47 |
26 |
3.2 |
0.2462 |
11,5714 |
31 |
21 |
26 |
3.4 |
02725 |
5.7225 |
40 |
4 |
26 |
3.6 |
0.3008 |
12032 |
42 |
6 |
26 |
3.7 |
OJ232 |
1.9392 |
41 |
1 |
27 |
3.8 |
0.3565 |
03565 |
46 |
1 |
27 |
3J |
0.3726 |
0J726 |
Rcen |
476 |
78JII3 |
V=Gty 0.370305 +
d. Zastosowanie wzorów empirycznych
Poznaliśmy kilka wzorów empirycznych służących do określana miąższości drzewostanu Zastosujemy jeden z nich. wzór (3.91). do określania przyrostu miąższości drzewostanu.
Określmy miąższość drzewostanu bez kory dla koóca okresu wzorem
(5.47)
0526942'I f»L- 1.3 J
Miąższość drzewostanu na początku okresu określa się wzorem:
V=G(I -u)2(hL-4)10.370305 + ~^~42 [ ty.-Z1-1.3
W tymi celu określamy pierśnico-we pole przekroju drzewostanu (G) oraz średnią wysokość drzewostanu (hL) i ze wzoru (5.47) określamy miąższość bez kory dla korka okresu.
(5.48)
Celem określenia współczynnika u należy na pewnej liczbie drzew określić pierśmce w korze <d). podwójną grubość kory {k) i przyrost pierśnicy samego drewna (Zj), po czym zastosować wzór
(5.49)
Przyrost wysokości drzewostanu (Z1) można określić poznanym już sposobem, w którym stosuje się wzór:
H =
W
27.5107 + 0.72489
(5.50)
Przyrost miąższości drzewostanu jest różnicą miąższości w końcu i na początku
okresu
Cząić V Określanie przyrostu drzewa i 233
^smpKtUuct w korze, podwójna grubość kory i przyrost piertnicy Nj tej podmwie określono
5769""768 “0,104
/ Ł»ry»ot* « < 550) określono dla wieku 86 lat i wysokości 24.2 m numer szeregu rozwojowe-
I pJ« 26.4 m Na podstawie tego numeru i wieku 76 lat określono ze wzoru (5.50) wysokość na I yrnciu okresu W - 22 J m. a z różnicy wysokości przyrost wy sokości Zk a | .9 m Zgodnie ze wżerani (5 47) i (5.48) określamy miąższość drzewostanu dla końca i początku okresu:
V»35J 242 0.3933 * 335.98 m3
^=35.3 0.896* 22.3 0.3954 = 249.88 m3
Kai przyrost miąższości drzewostanu Z =86.1 m' Przyrost miąższości w przeliczeniu na I ha 11 rok •ynou 6.0 m.
Dokładność metody będzie zależała przede wszystkim. I) od dokładności stosowanych wzorów empirycznych. 2) od dokładności określania pietinicourj pow ierzchni przekroju drzewostanu. 3) od dokładności wyznaczania współczynnika u, 4) od dokładności określania średniej wysokości drzewostanu.
e. Procent przyrostu miąższości
Poznaliśmy kilka przybliżonych sposobów określania procentu przyrostu miąższości dla drzewa stojącego. Sposoby te można zastosować do określania procentu przyrostu miąższości drzewostanu i daJej do określenia przyrostu bieżącego. Ze względu na małą dokładność tych sposobów ograniczymy się do zastosowania sposobu najprostszego. Procent przyrostu miąższości drzewostanu określimy wzorem: a bieżący przyrost miąższości drzewostanu wzorem.
(5.52)
^ 100
• Przykład W 86-letnim drzewostanie sosnowym o powierzchni 1.44 tu numy okresliC 10-letni przyrost miąższości według uproszczonego wzoru na procent przyrostu miąższości. W tym celu nj 20 drzewach stojących zmierzono piertmcc w korze podwójni grubość kory (i) 110-lctni przyrost prerśrn-cy samego drewna iZj) Określono procent przyrostu picrfmcy według wzoru Brey nuntu
-1.04%
£Zj 100 520 100
• * 5769 - 768 10
ont procent przyrostu miąższości:
PrnkUd W 86-tonm drzewostanm sosnowym o powierzchni 1.44 ha mamy określić ló-tetni przyrósł rm&uoia drzeaosmw u pomocą wmów empirycznych. W rym celu określono sposobem Bu-fcri xkt piertmcowe pole przekroju drzewosuno. uzytkaiw wynik G ■ 35.3 m’ Na pewnej liczbie *ir» okrętom InńtuA •ytoknU drzewotunu. uzyskano h, - 24.2 m Na 20 drzewach stojących