BIESIADA 17 slycznin 1041 r. 1
W Imię Ojca 1 Syna i Ducha Sw. Amen
ZAGAJENIE
Uroczystości 17 stycznia obchodzonej i wewnętrznie, 1 zewnętrznie dla tym większej Chwały Pana I tym gorętszego Dziękczynienia za umieszczenie w kolo służby Świętej Brataf... Obchodzona w Gronie jeszcze i małym, i cichym Jako w tym pierwszym Kroku urzeczywistniającej się Sprawy Sw., w kroku pierwszym wyjścia w krainę zewnętrzną, będącej w cało-ści w krainie Duch6w.
Tak radosną i tak świętą chwilę, przez Pana Naszego Nam dozwoloną, poświęćmy rozważaniu tych wielkich i świętych tajemnic, jakie Bóg z Łaski I Miłosierdzia swojego Nam objawić raczył; tajemnic, które staną się posadą, na której wszystkie Sprawy nasze w nadchodzącej służbie kierować, staną się źródłem, z którego siłę w ciężkiej chwili czerpać będziemy.
195
Tekst niniejszy obejmuje zespół nauk udzielonych generałowi Janowi Skrzyneckiemu i spisanych ku jego pamięci. Rękopis wręczony Skrzyneckiemu dostał się w ręce ojców „Zmartwychwstańców", którzy — pragnąc Towiańskiego skompromitować i ukazać heterodoksalność Sprawy Bożej — opublikowali go (zob. A. Jelo wieki: Fac-simile Andrzeja Towiańskiego, Paryż 1842). Sam Towialiski wersję rękopiśmienną zredagował w 1860 roku i w tej postaci włączona została do jego Pism (Turyn 1882).
W tym miejscu drukujemy jednak wersję pierwotną, gdyż w tej postaci cyrkulowala ona przez lat dwadzieścia oraz prezentuje bardziej autentyczny i nie złagodzony wykład doktryny, wolny od Jęku przed oskarżeniem o heretyckość. Tekst Biesiady publikujemy wg opracowanego przez S. Pigonia Wyboru pism i nauk Towiańskiego, Kraków 1922, s. 53—69. i w autografie słowo zamazane. Zapewne „Brata Jana”, czyli Skrzyneckiego [przyp. red.].