- Obszar przegrzania, występujący bezpośrednio za linią wtopienia. W tym obszarze maksymalna temperatura cyklu cieplnego spawania znacznie przekracza temperaturę Ą-,, dochodząc do temperatury solidusu, co sprzyja znacznemu rozrostowi ziaren austenitu. Ta część SWC wykazuje zazwyczaj najniższe właściwości plastyczne i zmęczeniowe. Dlatego też większość badań i zależności analitycznych dotyczy właśnie tej części SWC.
Obszar normalizacji, charakteryzujący się strukturą drobnoziarnistą. Maksymalna temperatura w tym obszarze nieznacznie przekracza temperaturę A^,
Obszar niepełnej normalizacji. Maksymalna temperatura cyklu cieplnego spawania w tym obszarze mieści się w zakresie pomiędzy temperaturami A^a A^,
obszar rekrystalizacji, w którym maksymalna temperatura cyklu cieplnego spawania nie przekracza temperatury AC1.