IMG�26

Dyspraksja - słaba zdolność planowania i wykonywania nie ćwiczonych mchów. Dzieci z dyspraksją przy nowych zadaniach ruchowych często pytają: „Jak mam to zrobić?”

Facylitacja - wspomaganie jakiegoś działania czy procesu, czynienie go łatwiejszym.

Hamowanie - jedna z funkcji ośrodkowego układu nerwowego polegająca na kontrolowaniu, regulowaniu, spowalnianiu czy zatrzymywaniu pewnych impulsów nerwowych, by zachować niezbędną równowagę sensoryczną, nie dopuścić do „przeciążenia” mózgu. Zachodzi głównie w pniu mózgu, wzgórzu, zwojach podstawowych, jądrach podkorowych i korze mózgowej.

Hipotonia - zbyt niskie napięcie mięśniowe, współwystępuje z nią często męcz-liwość. Można ją zaobserwować u wielu dzieci z dyspraksją. Należy do dysfunkcji układu przedsionkowego.

Integracja obustronna - koordynacja i współpraca obu stron ciała w działaniu, czego przykładem są wszystkie czynności wymagające użycia obu rąk (rzut piłką, szycie, cięcie nożyczkami itp.). Trudności w obustronnej integracji mogą wskazywać na zakłócenia w przekraczaniu linii środkowej ciała. Zdarza się, że dziecko używa ręki z każdej strony ciała osobno.

Integracja sensoryczna (SI) - proces organizacyjny docierających do ciała informacji pochodzących z poszczególnych układów zmysłowych, tak by mogły być wykorzystane w celowym kończącym się sukcesem działaniu. Podczas tego procesu współpracuje ze sobą wiele struktur mózgu, które otrzymane informacje rozpoznają, organizują, rejestrują i łączą ze sobą w taki sposób, że osoba może reagować odpowiednio do wymagań otoczenia.

Kierunkowość - zdolność rozumienia i wykonywania w przestrzeni ruchów w kierunkach góra - dół, prawo - lewo, przód - tył, dla których centrum stanowi własne ciało.

Kinestezja - zmysł ruchu, bardziej precyzyjny niż propriocepcja, jednak pozostający w zakresie zmysłu propriocepcji. Receptory tego zmysłu znajdują się w mięśniach, ścięgnach i stawach. Stymulowane są przez ruch i czucie ruchu. Zmysł ten dostarcza informacji o ciężarze (np. jak ciężka jest koperta i ile znaczków należy nakleić), o położeniu, ruchu i o oporze.

Kokontrakcja (współskurcz) - zdolność mięśni okalających stawy do pracy, właściwego napinania się, dzięki czemu stabilizują i umacniają stawy. Kokontrakcja uzależniona jest w dużej mierze od napięcia mięśniowego; spełnia ważną funkcję w utrzymywaniu postawy stojącej, siedzącej i innych pozycji ciała.

Koordynacja - harmonijna akcja grup mięśniowych pracujących razem; wykonanie ruchu złożonego.

154