Ryc. 14.11. Rozkład alkanów (parafin) przez terminalną oksydację przy współudziale monooksygenazy oraz przez /3-oksydację do acetylo-CoA. Główne enzymy: (1) monook-sygenaza (hydroksylaza 1-alkanowa); (23) dehydrogenaza alkoholowa; (3) dehydrogenaza aldehydowa; (4) syntetaza acylo-CoA; (5) dehydrogenaza acylo-CoA; (6) hydroliaza 3-hydroksyacylo-CoA; (7) dehydrogenaza 3-hydroksyacylo-CoA; (8) /ł-ketotiolaza
akumulacja propionianu. Gromadzenie propionianu wynika prawdopodobnie na skutek braku enzymów przekształcających propionian poprzez metylomalonylo-CoA w komórkach hodowanych na heksanie.
Rośliny produkują wiele związków organicznych zawierających pierścienie aromatyczne. Pod względem ilościowym dominuje lignina, która stanowi 20% (wagowych) drewna. Pierścień aromatyczny rozszczepia wiele gatunków bakterii i grzybów. Niektóre bakterie z rodzaju Pseudomonas rosną szybciej w obecności benzoesanu niż cukrów, jednakże warunkiem szybkiej degradacji związków aromatycznych jest obecność tlenu. Zajmiemy się tymi szlakami degradacji nieco dokładniej. Według nowych badań związki aromatyczne są również degradowane beztlenowo w szlaku,
0 którym jedynie wspomnimy w dalszej części tego podrozdziału.
Przygotowanie do rozszczepienia pierścienia. Większość spośród związków aromatycznych występujących w przyrodzie początkowo ulega degradacji przez bakterie do jednego lub dwóch związków: katecholu
1 kwasu protokatechowego. Wiele pojedynczo lub podwójnie (1,2-di-) podstawionych pierścieni aromatycznych, np. w kwasie migdałowym, fenyloalaninie, toluenie, benzoesanie, salicylanie, fenolu i benzenie jest degradowanych do katecholu.
Do kwasu protokatechowego są przekształcane pierścienie aromatyczne podwójnie podstawione w pozycjach 1,3 i 1,4, jak również pierścienie podstawione wielokrotnie. We wszystkich przypadkach do pierścienia włączają się grupy hydroksylowe. Tlen jest pochodzenia cząsteczkowego. W przypadku aromatycznych związków niefenolowych struktura 1,3--dihydroksybenzenu, niezbędna do rozszczepienia pierścienia, powstaje na skutek podwójnej hydroksylacji.
_ 02 r^il |
H OH |
OC0” | |
k/UoH |
^ "X ' | ||
XH2 X |
H |
CM X X X | |
benzen dioksygenaza |
c/s-1,2-dihydro- |
dehydrogenaza |
pirokate- |
- |
1,2-dihydroksybenzen |
china |
Nie podstawiony pierścień benzenu ulega, na przykład, hydroksylacji przez dioksygenazę (podwójną hydrolazę) do cis-1,2-dihydro-1,2-dihyd-roksybenzenu, który następnie ulega dehydratacji (ponownej aromatyzacji) do pirokatechiny.
Inaczej dzieje się w przypadku związków fenolowych, które są dalej hydroksylowane przez monooksygenazy. Jeden z atomów tlenu cząsteczkowego zostaje wbudowany, a drugi zredukowany do wody. Jako donory wodoru mogą służyć nukleotydy pirydynowe.
fenol
o2+xh2 h2o+x
monooksygenaza ^^'OH
pirokatechina
Rozszczepienie pierścienia aromatycznego często, lecz nie zawsze, jest poprzedzone usunięciem z niego podstawników. Grupy chlorowe, nitrowe i sulfonowe są zastępowane grupami hydroksylowymi. Alifatyczne łańcuchy boczne mogą być różnie modyfikowane i skracane lub pozostawać nietknięte.
Rozszczepienie pierścienia. Pierścień rozszczepiają dioksygenazy. W trakcie tego procesu jest wbudowywany tlen cząsteczkowy. Pierścień zostaje rozerwany albo między dwiema sąsiadującymi grupami hydroksylowymi, albo między hydroksylowanym i sąsiadującym niehydroksylowanym
34 — Mikrobiologia 529