kral

Tablica 1

Przekrój wylotu komina

Nadmiar powietrza.		2,00	1,75	1,50	1,40	1,25	1,00
% zawartości CO, w spalinach		94-10	104-11	12+13	134-14	154-17	21
Paliwo	wartość kaloryczna K kcal/kg	Potrzebna ft cm* wylotu komina
Węgiel kamienny I gat. .	73004-7800	12,3	10,7	9,1	8,5	7,6	6,2
Węgiel śląski	58004-7500*	12,3	10,8	9,3	8,7	7,8	6,3
Węgiel brunatny	48004-5200	12,9	11,3	9,8	9,2	8,3	6,8
Koks	70004-7500	12,4	10,8	9,2	8,6	7,7	6,2
Drewno i torf	30004-3700	13,2	11,7 ■	10,2	9,6	8,7	7,2

* gdy brak bliższych danych przyjmuje się 6000^-6500 kcal/kg

sługujemy się tablicą 1 i poprawkowymi wyliczeniami do odczytanych wielkości fi w następujący sposób.

JDla określonego paliwa i przyjętej ilości nadmiaru powietrza (zwykle 1,4+ 1,5) odczytujemy przynależną wartość f_lt która podaje przekrój wylotu komina w świetle wykładziny, dla szybkości ggzóyęJ—mis. o temperaturze 275°, przy wytwarzaniu na ruszcie 1000 kcal/h ciepła.

Jeśli średnia temperatura gazów w kominie t_go różni się od 275°C, to zgodnie z prawem Gay-Lussaca o zmianie objętości gazów w zależności od zmian temperatury należy: odczytane /j pomnożyć przez £ = 0,5+0,001835 t_go*.

Rzeczywistą prędkość przepływu gazów w kominie v m/s uwzględniamy, dzieląc otrzymany poprzednio wynik przez v.

Wreszcie, ponieważ przekrój jest obliczony dla 1000 kcal/h ciepła wytwarzanego na ruszcie, należy rezultat poprzednich wyliczeń pomnożyć jeszcze przez ilość jednostek tysięcy kilokaloru, które wytworzy określona ilość paliwa spala-

0-k

nego na ruszcie paleniska w ciągu godziny, tj. przez -•

Ogólny więc wzór, pozwalający z odczytanego (na tablic}' 1) fi obliczyć rzeczywiste pole przekroju wylotu komina / cm² jest:

/ = /₁(0,5+0,001835*_jro) r

QK

1000•©

cm².

1 -\-<Xtgo    .

e = --, gdzie a

= 0,00367 (współczynnik rozszerzalności cieplnej gazów).

Przykład: Obliczmy przy pomocy tablicy 1 dla /, i podanego wzoru na /, wielkość przekroju netto wylotu komina, przyjmując dane i warunki z przykładów poprzednich, aby mieć możność porównania otrzymanych wyników. tgo = 250°C; O = 1500 kg/h; K = 7500 kcal/kg; v = 6 m/s; Nadmiar powietrza 50%.    ■ ■    •+•    - .

Z tablicy odczytujemy dla węgla kamiennego /, = 9,1 cm²,

1500 • 7500

stąd f= 9,1 (0,5+0,001835 • 250)- = 16400 cm² = 1,64 m².

^V 1000 • 6

Potrzebna średnica wylotu komina:

= 1,45 m,

a według poprzedniego obliczenia otrzymaliśmy orientacyjną wielkość d — = 1,50 m.

Zakładając, że przyjęta w pierwotnym przykładzie wysokość komina H = = 60 m zabezpiecza potrzebną siłę ciągu w kominie (por. zestawienie na str. 27), sprawdźmy jeszcze, czy obliczony przekrój komina spełnia warunek orientacyjnej zależności od H_mi_n komina:

H_mi„ = 15+20 Yf = 15+20 V1,64 = 15+20 - 1,28 = 40,6 m.

A zatem przyjęte H = 60 m>H_mi_n = 40,6 m.

Na podstawie obliczonego przekroju wylotu komina można określić wymiary przekroju drąży kominowej na wysokości czopucha, tj. w miejscu wlotu gazów spalinowych do komina. Mianowicie w kominach murowanych, a zwykle i żelbetowych, przyjmujemy ku dołowi komina poszerzenie światła jego wewnętrznego przekroju, wychodząc z teoretycznego uzasadnienia dobrego i równomiernego ciągu w kominie, gdyż wyższej temperaturze gazów w dole komina towarzyszy ich większa objętość, która stopniowo maleje, aż do wylotu, w miarę chłodzenia gazów przy ich przepływie w drąży kominowej.

Poszerzenie przekroju komina uzyskuje się przez danie pochyłości jego wewnętrznym ścianom w granicach od 1% dla kominów wysokich, do 2% dla kominów niskich. Na przykład przy wysokości komina:

a) H — 120 m i średnicy wylotu d_g = 4 m, średnica przekroju komina na wysokości czopucha wypadnie-

d_d = 4,00+2 • 0,01 • 120 = 6,40 m. b) H = 25 m; d_g = 1,00 m:

da = 1,00+2 • 0,02 • 25 = 2,0 m.

39