100
bardzo szybko osuszony w strumieniu sprężonego powietrza, np. przy użyciu skórzanego miecha lub dmuchawki elektrycznej z urządzeniem do podgrzewania dmuchu. Jeśli po osuszeniu, powierzchnia szlifu pozostanie matowa lub z zaciekami, należy przepolerować ją ponownie na zwilżonej tarczy. Niekiedy w celu oczyszczenia powierzchni z tlenków polerskich próbkę zmywa się odtłuszczoną watą w bieżącej wodzie. Po wypolerowaniu i wymyciu, cała próbka powinna być dokładnie i szybko wysuszone w celu ochrony stolika mikroskopu i samej próbki przed korozją.
Rys. 4.8. Szlif źle wypolerowany; widoczne rysy i zadziory przy wtrąceniach niemetalicznych
Po wypolerowaniu, powierzchnia szlifu powinna być zupełnie gładka, bez rys i płaska, a szczególnie na twardszych materiałach - lustrzana. Rysy na wypolerowanym szlifie nie powinny być widoczne ani okiem nieuzbrojonym, ani pod mikroskopem. Na rysunku 4.8 pokazany jest oglądany pod mikroskopem szlif źle wypolerowany, a na rys. 4.9 szlif dobrze wypolerowany.
Rys. 4.9. Szlif dobrze wypolerowany; widoczne wtrącenia
niemetaliczne
Szlif niedobrze wykonany można poprawić tylko przez ponowne szlifowanie i polerowanie. Szlifu nie wolno dotykać palcami. Szlif nie powinien być zatłuszczony.
4.2.3.4^polerowanie elektrolityczne
Polerowanie elektrolityczne wykonuje się na próbkach oszlifowanych zgrubnie na papierach ściernych. W czasie tej operaoji próbka jest zanurzona w odpowiednim elektrolicie i podłączona do obwodu prądu stałego jako anoda, a katodą jest płytka z ołowiu, stali nierdzewnej, platyny, glinu, miedzi lub cynku.
Na rysunku 4.10 pokazany jest schemat urządzenia do polerowania elektrolitycznego. Ponieważ warunki elektrolizy muszą być ustalone dla określonej próbki, przyrząd ten jest zaopatrzony w opornik regulujący przepływ prt.du i w mierniki elektryczne: amperomierz i woltomierz. Wanna z elektrolitem Jest zanurzona w zbiorniku z wodą pod-