LastScan24 (3)

hydrodynamicznego zmniejszono liczbę ciągów, niekiedy nawet o połowę, co wiąże się ze wzrostem wydajności procesu ciągnienia, dzięki zmniejszeniu liczby międzyoperacyjnych obróbek cieplnych.

Obecnie, równolegle z badaniami nad doborem odpowiednich smarów, intensywnie pracuje się nad konstrukcją ciągadeł ciśnieniowych.

1.12.5. Ciągnienie wspomagane drganiami

Ciągnienie wspomagane drganiami polega na doprowadzeniu drgań mechanicznych do ciągadła z układu mechanicznego lub hydraulicznego - dla małej częstotliwości oraz z generatora piezoelektrycznego lub magnetostrykcyjnego - dla wielkiej częstotliwości. Stosowanie drgań małej częstotliwości obejmują zakres od 25 do 500 Hz, a wielkiej częstotliwości od 16 do 800 kHz.

W stosunku do kierunku ciągnienia ciągadło może wykonywać drgania osiowe, skośne poprzeczne lub skrętne (obrotowo-zwrotne). W przypadku ciągnienia rur na trzpieniu stałym trzpień wykonuje jedynie drgania osiowe.

Ciągnienie w ciągadłach wspomaganych drganiami ma wiele zalet. W strefie odkształcenia ciągnionego metalu następuje znaczne zmniejszenie tarcia zewnętrznego i wewnętrznego (zanika umocnienie metalu), a powierzchnia odkształcanego metalu jest bardzo gładka. Zmniejsza się także siła ciągnienia od 20 % do 50 %, obniża temperatura ciągadła, maleje nierównomierność odkształcenia w przekroju ciągnionego metalu oraz zmniejsza się wielkość naprężeń własnych. Uzyskanie tych efektów zależy od częstotliwości i amplitudy drgań oraz kierunku działania drgań w stosunku do kierunku ciągnienia.

Przy zastosowaniu drgań ciągadła o małej częstotliwości, zarówno osiowych, jak i skrętnych, spadek siły jest tym większy im większa jest amplituda i częstotliwość drgań i im mniejsza jest prędkość ciągnienia.

W przypadku ciągnienia z wielkimi częstotliwościami drgań ciągadła, do którego zaliczamy ciągnienie z zastosowaniem ultradźwięków, mamy do czynienia z procesem falowym o znacznie większych zaletach w stosunku do drgań o małych częstotliwościach. Wśród tych metod najszersze zastosowanie znalazło ciągnienie z drganiami ciągadła wzdłuż osi ciągnienia, ale spotykamy również rozwiązania z draniami skośnymi, poprzecznymi i skrętnymi.

I

1.13. Maszyny ciągarskie - ciągarki

Ciągarkami nazywamy specjalne maszyny służące do realizacji procesu ciągnienia.

W zależności od zasady działania (sposobu realizacji siły ciągnienia) i przebiegu osi ciągnionego materiału ciągarki można podzielić na:

•    ciągarki ławowe,

•    ciągarki bębnowe (tarczowe).

W ciągarkach ławowych ruch ciągnionego materiału jest prostoliniowy. Oś materiału ciągnionego od momentu rozpoczęcia procesu ciągnienia do jego zakończenia jest linią prostą, nie zmieniającą położenia.

W ciągarkach bębnowych materiał nawija się na bęben lub tarczę. Siła ciągnienia jest przekazywana od bębna.