ListDoMarcelli
7

28 Porfiriusz z Tyru

dStKwaiy, aXX’ ouojg |j.f| dSiKĆoyTai ' 'O rf|S 4>uoecog TTXouTog <ó) dXr|0ojg 4)iXcxJoc))oę wpioTai Kai eaTiy euTTÓpiaTog, ó 8e Tujy K€vwv 8o£ćoy aópioTÓg Te kol SuoiropioTog "0 ow tt| 4>uoei KaTaKoXou0d>y Kai p.ri Talg Keyalg 8ó£aig ey udaiy auTapKr|g. TTpóg yap to Trj 4>uaei apKouy u do a KTfjaig eon nXo0Toę, Trpóg 8e Tag aopioToug ópe£eig Kai ó fieyioTog TrXouTÓg eony ou(8ey)’- 'oTrayióy ye eupely ay0pojTToy Trpóg tó Tfjg 4>uaecog TeXog <TTeyr]Ta) Kai TrXouaioy Trpóg Tag Keyag 8ó£ag. OuSelg -yap TĆiy a^póyojy olg exei apKelTai, paXXoy 8e olg ouk ex^6L óSwaTai. "Oanep ow ol TTupeaaouTeg 8ia KaKOT^0eiay Tfjg (yóaou) ael 814x001 Kai Twy eyayTiojTaTwy eTn0u|iouaiy, outco Kai 01 Tf]y 4>uxⁱn¹' KaKuig exoyTeg §taKei|i€yr|y TreyoyTai TrdvTojy ael Kai eig TroXirrpÓTTOug emOuplag uttó Xai|iapyiag epmTTTouaiy

28    'Ayyeueiy ow Kai ol 0eol 8l’ diroy^g (3pojpdTojy Kai dc})po6iaiojv

TTpoaeTa^ay, eig tó Tfjg 4>uaecog, rjy auTol ouyearriaay, errdyoyTeg (3oóXp|ia Toug euae(3eiau peTióyTag, (Lodu TrauTÓg tou rrapa tó pouXr|pa TrXeoyaCovTog p.iapou Kai Oayaaipou. ' ^opoupeyog yap ó troXug tó XiTÓy Tfjg 8iaiTpg, 8ia TÓy 4>ó(3oy em Trpa£eig TropeueTai Tag p.dXioTa toutou TrapaaKeuaCouaag'Kai ttoXXoI tou ttXoutou TuxóyTeg ou Tr]y aTraXXayf]y Twy kokoju eupoy, aXXa (ieTaPoXf]y peiCóycoy’. Aió 4>aaiy ol c})iXóoocj)OL ou8ey ouTojg ayayKaioy tóg tó yLytóoKeiy KaXwg tó pf| ayayKaioy, ' TTXouaLojTaTT]y 8e elyai TrayTwy Tf]y auTapKeiay’ Kai ae(iyóy tó pr]8eyóg 8ela0ai Xap(3dyoyTai. 'Aió Kai p.eXeTay TrapaKeXeuoyTai oux ÓTrojg ti TTopiaTeoy ayayKaioy, aXX’ ÓTTwg (iaXXoy 0appf|aop.ey p.f] TTopia0eyTog mogli popełnić zła, ale aby od niego nie ucierpieli”¹⁰⁶. „Bogactwo natury, to które jest przedmiotem prawdziwej filozofii, jest ograniczone i łatwo dostępne, podczas gdy bogactwo zgodnie z czczymi poglądami nie ma granic i jest trudno dostępne”¹⁰⁷. „Kto postępuje za naturą, a nie za próżnymi opiniami, sam sobie wystarcza, gdyż zgodnie z naturą wszelkie posiadanie jest bogactwem, lecz według nieograniczonych pragnień nawet największe bogactwo jest nadal biedą”¹⁰⁸. „Nie jest rzeczą trudną znaleźć człowieka bogatego, jeśli takiego szukamy zgodnie z potocznymi opiniami. Żaden głupiec nie jest syty tego, co posiada, lecz pożąda tego, czego nie ma. Tak jak chorzy w gorączce z powodu poważnego stanu zdrowia są zawsze spragnieni, pragnąc często rzeczy ze sobą sprzecznych, tak i ludzie o chorych duszach nie przestają pożądać wszystkiego, doświadczając całej różnorodności pragnień”¹⁰⁹.

28 Oto dlaczego również bogowie nakazali wstrzemięźliwość od obfitego pożywienia i pożycia seksualnego, prowadząc ludzi zgodnie z prawami natury, które sami stworzyli, podążających za pobożnością, i wiedząc, że wszystko, co przekracza owe prawa, jest ohydne i śmiertelne. „Tłum, obawiając się umiarkowania w sposobie życia, powodowany tym lękiem podążył za nabywaniem bogactw”¹¹⁰. „Wielu tych, którzy osiągnęli bogactwo, nie znalazło w nim zaspokojenia potrzeb, ale je zamieniło na jeszcze większe”^{1 2}. Filozofowie również mawiają, że nic nie jest tak istotne, jak znajomość tego, co jest nieistotne. Dla nich największym bogactwem jest sztuka samowystarczalności, gdyż szlachetność polega na nieposiadaniu potrzeb¹¹². „Dlatego też zachęcają to tego, aby mniej się starać o rzecz dla siebie potrzebną, a więcej o odwagę ducha, gdy to, co potrzebne, jest nieosiągalne”¹¹³.

59

1

¹⁰⁶    Por. Epikur, fr. 530; Stob., IV. 1.143.

¹⁰⁷    Por. O wsti~zemięźli\vości, 1.49.1; Epikur, Ratae sent., 15 i Gnomol. Vatic., 8.

¹⁰⁸    Por. Epikur, fr. 202.

¹⁰⁹    Por. Epikur,//: 471.

¹¹⁰    Por. Epikur,//: 478; 235 A.

2

   Por. Epikur Jr. 479 U; 213 A.

¹¹²    Por. Epikur,//: 476 U; 218 A; por. Klemens Aleksandryjski, Stroni, VI.24.8

¹¹³    Por. Epikur,//: 481 U; 445 U; 237 A.