Szczaw wodny. 187
Roślina ta rośnie wszędzie przy błotach i r/ekach. Korzeń lubo drze-wially, świeży iednak dość soczyfiy, wewnątrz żółty. Liście korzeniowe zraydnią się na długich ogonkach , są dosyć długie, marszczone i ząbkowane na obwodzie. Kwitnie w Lipca, a kwiaty ftoią w gałęziftych wiechach. Nay pierwszy z Lekarzy Mantmg(220), po nim Bórhawe (221) zapewniał ićy ikutki, przeciw szkorbutowi, i tym końcem policzył ią między rośliny nader użyteczne przeciw tey chorobie. Nowsze zaś doświadczenia zapewniają, o których Lewis (222) wspomina, ie się bardzo użyteczną okazała powierzchownie, użyta na gniiące dziąsła, 1 wrzodeczki na nich. Garść liści, korzeni zaś które maią bydż za świeża do ususzenia pokraiane, łyżkę pełną gotować w kwarcie wody, do zoftauia się połowy, przecedziwszy, płókać tćin gotowaniem dziąsła, kilka razy na dzień. Wewnętrznie na szkorbut,
**o_) Dissert. de Hydrolapatho ejusqua rfFectibus
mediciś 1681.
Materia medic. Sect. 1161. p. *oy.
**t) Mattr. medic. ZUich 1771. Ver» Ger. edit.