rośliny III (5)

Wierzba borówkolislna

Salix myrtilloides, A

Roślino ta jest krzewinko dochodząca do 50 cm wysokości, o podziemnych pędach pełzających i nadziemnych wyprostowanych. Paczki ma drobne, liście eliptyczne, dochodzące do 3 cm długości, na górnej powierzchni matowozielone, pod spodem sinawe. Wczesna wiosna jednocześnie z liśćmi pojawiają się kwiaty zebrane w kołkowate kwiatostany o łuskach delikatnie owłosionych.

Wierzba borówkolistna występuje w miejscach wilgotnych, głównie na torfowiskach. W Polsce dość rzadko spotykana zarówno na nizinach, jak i na pogórzu, głównie w południowo-wschodniej części kraju. Nieliczne stanowiska znajdują sie w Sudetach. W naszym kraju przebiega zachodnia granica występowania tego gatunku.

Wierzba lapońska

Salix bpponum, B

lesl dość zwartym krzewem, dorastającym do 2 m wysokości. Pędy ma ciemnobrązowe, lśniące, młode delikatne, szaro owłosione. Liście sa owłosione z obu stron, jajowate, wydłużone, dochodzące do 8 cm długości i 3 cm szerokości, skupione na szczytach pędów. Kotki bezszypulkowe lub na krótkich szypułkach maja za młodu wyraźne czerwone pręciki. Wierzba lapońska zakwita u nas w czerwcu i lipcu.

Zasiedla przede wszystkim torfowiska przejściowe, rzadziej wysokie i niskie. W Polsce należy do gatunków ginących, a liczba jej stanowisk systematycznie maleje. Można ja jeszcze spotkać w Karkonoszach. na Wyżynie Lubelskiej oraz na pojedynczych stanowiskach torfowych w północno-wschodniej Polsce. Uważana jest u nas za relikt glacjalny. czyli pozostałość po epoce zlodowaceń.

17